تحریریه ماهنامه دنیای تغذیه
زنجفیل یا زنجبیل گیاهی است با نام علمی Zingiber officinalis و نام عمومی Ginger که بومی نواحی قاره آسیا بوده ولی به علت استفاده وسیع در حال حاضر در استرالیا، برزیل، چین، هند، جامائیکا و غرب آفریقا کشت می‌گردد. قسمت مورد استفاده، اندام زیرزمینی آن است که از قدیم به عنوان گیاه دارویی و غذایی مورد مصرف می‌باشد. این گیاه در ایران نمی‌روید و از قدیم جزو اقلام وارداتی بوده است.
زنجفیل از زمان باستان در طب سنتی چین و هند (آیورودا) جایگاه خاصی داشته و در قرن 13 میلادی به اروپا راه یافته است.
اثراتی را که برای زنجفیل در طب سنتی جهان و ایران ذکر نموده‌اند شامل آثار مقوی قلب، ضدتهوع و استفراغ، افزایش قوای جنسی، ضددرد و درد مفاصل، ضدنفخ، افزایش‌دهنده هوش و حافظه، ادرارآور و آثار ارزشمند دیگر است.
ابن‌سینا در کتاب قانون راجع به زنجفیل چنین فرموده است: زنجفیل دارای مزاج گرم و خشک، دارای آثار ملین و بادشکن، افزایش‌دهنده هوش و حافظه، برطرف‌کننده تیرگی چشم، افزایش‌دهنده شهوت، بندآورنده اسهال، هضم‌کننده و مقوی کبد و پادزهر حشرات موذی است.
همچنین در کتاب مخزن‌الدویه از منابع مهم طب سنتی ایران و جهان راجع به زنجفیل چنین نوشته است: زنجفیل مقوی قوت حافظه، هاضمه، معده و کبد است. ضدکرم، ادرارآور و ضداسهال می‌باشد و تشنگی را رفع می‌کند. افزایش‌دهنده قوای جنسی، رفع درد مفاصل و رفع سموم حیوانات را داراست. تحقیقات سال‌های اخیر بر روی زنجفیل تمامی تجارب طب سنتی را تایید نموده و به همین دلیل صنایع دارویی جهان داروهای زیادی از آن تهیه و به بازار عرضه نموده‌اند.
برای استفاده راحت و صحیح زنجفیل، جدیدا قطره‌ای از آن به بازار عرضه شده و از طریق داروخانه‌های سراسر کشور و بدون نسخه در اختیار مصرف‌کنندگان می‌باشد. نام این فرآورده آرومین (Arheumin) می‌باشد و در مشکلات مفاصل (دردهای دست، پا، کمر و گردن)، گوارشی (اسهال، نفخ، درد و اسپاسم)، تهوع و استفراغ (زمان حاملگی، مسافرت و شیمی‌درمانی)، ناتوانی جنسی، سرماخوردگی، اختلال هوش (آلزایمر) و ضعف ایمنی بدن مورد مصرف است.
طریقه و میزان مصرف و اطلاعات مورد لزوم دیگر در راهنمای همراه دارو نوشته شده است.
برای اطلاعات بیشتر می‌توانید با شماره تلفن 9 و 88638343 تماس حاصل فرمایید.
