این تالاب در محدوده روستای گیلده پایین شفت قراردارد .فاصله آب بندان تا شهر رشت وفومن کمتر از 15 کیلومتر است .امکانات حفاظتی در محدوده آب بندان گیلده وجود ندارد .این آب بندان محلی برای ذخیره آب برای شالیزار های روستای گیلده پایین است .شالیزارها ، استخرهای پرورش ماهی وتعداد کمی خانه روستایی در حواشی تالاب قراردارد .آب بندان های موقتی که هر دو در مرداد ماه کاملاً خشک می شوند .منبع تأمین کننده آب آنها نهر وهرز آب های کشاورزی است. آب بندان اول (آب بندان بخش غربی که 5/3 هکتار وسعت دارد ) پهنه آبی وسیعی است که بخش های جنوبی آن در فصل بهار پوشیده از علف می شوند اما سطح آب بندان بخش شرق در فصل بهار پوشیده از تنوعی از گیاهان آبزی بن در آب ، شناور وغوطه است ، بویژه نیلوفر آبی ( نیلوفر سفید )که با تراکم زیاد وگل های زیبایش جلوه خاصی به این آب بندان می بخشد .تنوعی از گیاهان آبزی شامل نیلوفر سفید ،تی ، لویی ، جگن ، علف هفت بند وعلف در آب بندان بخش شرقی وعلف در بخش جنوبی آب بندان غربی از جمله گونه های گیاهی این آب بندان هستند .از جانوران مهره دار این تالاب می توان به مار آبی ، لاسرتای شکم سبز ولاک پشت برکه ای اروپایی را می توان اشاره نمود همچنین دوزیستانی مانند قورباغه معمولی ، قورباغه درختی واز مهمترین پستانداران این تالاب می توان به شغال ، گربه جنگلی ، راسو ، خارپشت اروپایی وخفاش لب کوتاه اشاره نمود . پرستوی دریایی تیره هر ساله در این آب بندان بر روی گیاهان آبزی جوجه آوری می کند در بهار 1390 بیش از 100جفت رستوی درایی تیره در آب بندان بخش شرقی وبیش از 8 جفت در آب بندان بخش غربی آشیانه سازی وجوجه آوری کردند .حدود 300قطعه پرستوی دریایی تیره در این آب بندان وحواشی آن در خرداد 1390 شمارش شد .در یک بازدید در خرداد 1390 ، باورها مشاهده شد ، پرستوهای دریایی تیره ، آب بندان دزدک وکرم ساقه خوار برنج را از شالیزارها برای تغذیه جوجه ها می آورند ، که نشان از اهمیت ونقش اینگونه در کاهش جمعیت آفات برنج در منطقه دارد ومی توان جهت مبارزه بیولوژیک علیه آفات برنج از این گونه استفاده نمود .ورود سموم وکودهای شیمیایی به درون تالاب ولایروبی آن به منظور افزایش حجم آب گیری از جمله تهدیدات این تالاب می باشد با لایروبی وگودبرداری ، گیاهان آبزی شناور تالاب که شرایط را برای جوجه آوری پرستوهای دریایی تیره در تالاب فراهم نموده اند تا مدتی از بین خواهند رفت .
