همه‌ی ما از این واقعیت اطلاع داریم که وجود ویتامینها جهت عملکرد طبیعی بدن بسیار اهمیت دارد. اجازه دهید وارد جزئیات تفاوت میان ویتامینهای محلول در چربی و محلول در آب از طریق این مقاله شده و درک بیشتری از این ترکیبات ضروری بدست آوریم.
از دوران کودکی به ما آموخته‌اند که ویتامینها از مهم‌ترین ترکیبات مورد نیاز برای یک بدن سالم به حساب می‌آیند. بنابراین میوه و سبزیجات تازه را در رژیم غذایی خود وارد ساخته تا مواد مورد نیاز بدن تأمین شود. همه‌ی ما می‌دانیم که ویتامینهای مختلفی از جمله ویتامینهای A ، C، D، E، K، و B کمپلکس مورد نیاز سیستم بدن می‌باشند. این ویتامینها را به عنوان ویتامینها محلول در چربی و ویتامینهای محلول در آب طبقه‌بندی می‌کنیم.
تعریف ویتامینهای محلول در چربی
ویتامین‌هایی که در چربی و یا لیپید قابل حل می‌باشند را ویتامینهای محلول در چربی و یا محلول در لیپید می‌نامند. این ویتامینها عبارتند از:
• ویتامین آ (A)
• ویتامین دی (D)
• ویتامین ایی (E)
• ویتامین کا (K)
این ویتامینها در سطح پایه به لحاظ ساختاری شبیه به یکدیگر می‌باشند. آنها در چربی موجود در بدن حل شده و در داخل بدن به منظور استفاده‌ی بیشتر ذخیره می‌شوند.
تعریف ویتامینهای محلول در آب
ویتامین‌هایی که در آب قابل حل می‌باشند را ویتامینهای محلول در آب گویند. این ویتامینها شامل تمام 8 گروه ویتامین بی (B) و ویتامین سی (C) می‌باشند. از آنجا که محلول در آب می‌باشند، نمی‌توانند درون بدن ذخیره شوند.
تفاوت میان ویتامینهای محلول در چربی و محلول در آب
پس از مرور تعاریف آنها، حتماً در مورد این ویتامینها به یک ایده‌ی کلی رسیده‌اید. غیر از قابلیت انحلال آنها، چند تفاوت دیگر با یکدیگر دارند که در جدول ذیل به آنها پرداخته‌ایم.
|
ویتامینهای محلول در چربی
|
ویتامینهای محلول در آب
|
|
این ویتامینها در کبد و دیگر بافت‌های چربی ذخیره می‌شوند.
|
ویتامینهای محلول در آب نمی‌توانند درون بدن ذخیره شوند.
|
|
هنگامی که بدن به ویتامینهای محلول در چربی نیاز داشته باشد، به منظور جذب این ویتامینها، گویچه‌های چربی تحت عنوان شیلومیکرون آزاد می‌شوند. این ویتامینها از طریق سیستم لنفاوی حرکت کرده و به منظور استفاده‌ی بیشتر، وارد جریان خون می‌شوند.
|
ویتامینهای محلول در آب بلافاصله پس از ورود به بدن جذب می‌شوند. آنها از طریق جریان خون حرکت کرده و در صورت لزوم مورد استفاده قرار می‌گیرند، و مازاد آنها به درون دستگاه ادراری منتشر شده و از آنجا از طریق ادرار به بیرون دفع می‌شوند.
|
|
این ویتامینها به تشکیل اجزای ساختاری سلول‌ها کمک کرده، و برای ترمیم آسیب ناشی از فرسودگی بافتها مورد نیاز می‌باشند. عملکرد ویتامینهای محلول در چربی عبارتند از:
-
ویتامین E به عنوان آنتی اکسیدان عمل کرده، از اسیدهای چرب و سلول‌های قرمز خون در برابر نابودی و تخریب محافظت کرده و تعادل میان ویتامین A و C را حفظ می‌کند.
-
ویتامین D به تنظیم سطوح کلسیم و فسفر در جریان خون با جذب آنها از خون کمک کرده و آنها را در استخوان‌ها ته نشین می‌سازد.
-
مزایای ویتامین A شامل حفظ قوه‌ی بینایی، رشد مناسب بافت و تمایز و همچنین تقویت سیستم ایمنی بدن است.
-
وجود ویتامین K به منظور متابولیسم مواد غذایی به انرژی، لخته شدن خون، و رشد طبیعی استخوان ضروری است.
|
ویتامینهای محلول در آب به حفظ سلامتی بدن و تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کنند. عملکرد این ویتامینها شامل موارد ذیل است:
-
ویتامین B به تبدیل کربوهیدرات به گلوکز کمک کرده، در نتیجه انرژی بدن را تأمین می‌سازد.
-
وجود بیوتین برای رشد مناسب بدن ضروری است .
-
ویتامین C یک آنتی اکسیدان قوی است، و از آسیب وارده توسط گونه‌های اکسیژن واکنش پذیر محافظت می‌کند.
-
مزایای ویتامین B12 تولید آنتی بادی، عملکرد فولاسین، و حفظ بافت عصبی را شامل می‌شود.
-
فولاسین به سنتز DNA و تقسیم سلولی کمک می‌کند.
|
به منظور تأمین مواد مغذی مورد نیاز بدن، بایستی هر روز از یک رژیم غذایی متعادل پیروی کنید. هر ماده‌ی مغذی برای نقشهای ساختاری و عملکردی خاصی در بدن مورد نیاز می‌باشند.
