روستای نجارده

نجارده روستایی از توابع شهرستان نوشهر و دهستان خیرودکنار است که زیر نظر اداره کل منابع طبیعی نوشهر و اداره منابع طبیعی رویان است. گفته می‌شود به علت اینکه اولین ساکنان آن نجار بودند نام نجارده برای این روستا انتخاب شده‌است. فاصله روستا از مرکز منطقه 10 کیلومتر می‌باشد که بوسیله راه آسفالته به یکدیگر متصل شده‌اند. روستایی جلگه‌ای است که در دشت واقع شده و ارتفاع آن از سطح دریا 35 متر می‌باشد. از شمال به دریای خزر و از جنوب به جنگل دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران محدود می‌شود و در حاشیة آن رودخانة خیرود قرار دارد. کل عرصة روستا 140 هکتار است که 50 هکتار آن زمین مسکونی است. این روستا 60 هکتار زمین زیر کشت دارد که به صورت آبی است و کشت دیم ندارد. همچنین زمین آیش و زمین رهاشده نیز در این روستا وجود ندارد. 15 هکتار مساحت باغ میوة روستا است. سطح جنگل‌های مخروبة روستا کم است و عمدتاً در دامنه‌های رو به شمال و کتول‌چر است. آب آشامیدنی روستای نجارده از طریق لوله‌کشی و آب کشاورزی آن از طریق کانالی که از رودخانه خیرود کشیده شده تأمین می‌گردد. این روستا چشمه ندارد و تنها منابع طبیعی آن آب رودخانه خیرود است. در ابتدای تشکیل روستا، تنها 5 خانوار وجود داشت. امروزه این روستا 180 خانوار دارد که 120 خانوار به طور دائم و 60 خانوار هم موقت زندگی می‌کنند (خانوارهای ویلانشین). جمعیت این روستا حدود 900 نفر است اکثریت مردم روستا کشاورز هستند و تنها 5 خانوار دارای دام هستند که دامدار متحرکند. حدود 25 تا 30 خانوار هم سایر مشاغل از قبیل معلمی، نانوایی، آهنگری، کار در جنگل دانشکده و … دارند. حدود 80٪ مردم بدون دام هستند و اکثریت مردم زمین دارند، تنها درصد خیلی کمی از مردم بدون زمین هستند. تعداد دامهای نجارده به این صورت است: 200 رأس گاو بومی متحرک، 150 رأس گاو دورگ متحرک، 35 رأس گاو بومی کتول و 30 رأس گوسفند نیمه متحرک. نوع سوخت این روستا 100٪ گاز است و تنها در برخی اعیاد از چوب برای روشن کردن آتش استفاده می‌کنند. همچنین گاهی برخی از منازل مسکونی از نفت همراه گاز استفاده می‌کنند.