شهر دزفول میزبان تنوع های طبیعی مختلفی است. در جنوب این شهرستان جنگل های زیبای دز با غنای زیست محیطی بساری واقع شده اند . منطقه حفاظت شده دز شامل پناهگاه و منطقه حفاظت شده دز می باشد . ارتفاع منطقه دز متغیر و بین 40تا80 متر از سطح دریا می باشد و در دو سوی رودخانه دز به صورت دو نوار سبزرنگ قرار دارد. پوشش غالب منطقه را درختان پده تشکیل می دهند که به دلیل قدرت رویش دوگانه و سریع الرشد بودن هم دارای ارزش اقتصادی و هم از نظر زیستی گونه ای مناسب است. از سایر درختان و درختچه های این منطقه می توان به سریم، گز، تمشک، کهور و … اشاره کرد.از آبزیان این منطقه می توان از ماهی های صبور، شلج، شیربت، شبوط، سرخه،حمری و … نام برد. این منطقه زیستگاه جانوران مختلفی از جمله مارها، سوسمارها، لاکپشتها ، مارها (غیر سمی و سمی) و پرندگان مهاجر و بومی است. مساحت کل منطقه 15873 هکتار می باشد که 5240هکتار از آن که از ترکیب جنگلی انبوهی برخوردار است، پناهگاه حیات وحش و 10633هکتار دیگر آن به عنوان منطقه حفاظت شده در نظر گرفته شده است. این منطقه زیستگاه اصلی گوزن زرد ایرانی است.
بخشی از جنگل های دز به بیشه عباس آباد مشهور است . بیشه عباس آباد در 10 کیلومتری جنوب غربی دزفول واقع شده و در راستای حرکت رودخانه دز، به سمت جنوب شرق ، امتداد پیدا می کند. در اطراف این بیشه روستاهای متعددی وجود دارد و نام این بیشه از یکی از این روستا ها با نام عباس آباد گرفته شده است. گیاهان این خطه معمولاً به صورت بوته و درختچه است و بیشترین گونه گیاهی این بیشه را تیره های مختلفی از درخت بید تشکیل می دهد ولی گونه های دیگری چون خرزهره ، تمشک وحشی ، گز و … تشکیل داده اند. در ضمن نوعی نی که از آن قلم نی معروف دزفولی ساخته می شود در این منطقه به صورت خودرو روییده می شود. این بیشه درختان انبوهی دارد و برگ درختان در فصول سرد سال برخلاف سایر نقاط دزفول که همیشه سبز هستند، رنگی پاییزی به خود می گیرند.
منابع : اداره حفاظت محیط زیست دزفول
عکس : محمد آذرکیش
