در دوره سلوکی منطقه الیمایی که سکه‌های آن دارای اهمیت بسیاری است، ناحیه خوزستان، ایلام قدیم، دزفول و شوش را شامل می‌شد که به وسیله فرمانروایان محلی اداره می‌شد و از دوره مهرداد اشکانی (171-128 ق. م.) که این نواحی را به تصرف خود درآورد به فرمانروایان محلی و شاهزادگان که از طرف شاه منصوب می‌شدند اجازه ضرب سکه داده شد. قدیمی‌ترین سکه این دوره حدود 100 ق. م. و مربوط به کامناسکریس دوم است. خرسن یا خاراکس در کنار رود دجله و فرات و شمال شرقی منطقه الیمایی واقع بوده است. در این محل ابتدا اسکندر مقدونی شهر اسکندریه دجله را بنا نمود که بعدها در دوره سلوکی‌ها انطاکیه نامیده شد و سپس به نام خرسن یا خاراکس درآمد.
سکه‌های خرسن بسیار کمیاب هستند و قدیمی‌ترین آنها حدود اواسط قرن دوم میلادی می‌باشند و تأثیر هنر پارت‌ها بر سکه‌های فرمانروایان خرسن دیده می‌شود. سکه‌های شاهزادگان پارس در مجموعه موزه ملی ایران جایگاه خاصی دارد. پارس در زمان هخامنشی موقعیت بسیار مهمی داشته است. زیرا شاهان هخامنشی به جز سکونت در پایتخت‌هایی مثل شوش، بابل، هگمتانه مدت زیادی از سال را در کاخ‌های تخت جمشید بوده‌اند. به همین دلیل پارس به واسطه سکونت شاهان وضع مخصوصی داشته است و فرمانروایی این ناحیه از دوره هخامنشی در دست این خاندان بوده است. این شاهزادگان از دوره سلوکی اشکانی به علت حسن تدبیر و موقع شناسی قدرت مذهبی را در دست گرفته و به علت استقلال و قدرت اقتصادی زیادی که در امور داخلی داشتند، به ضرب سکه پرداختند. این سکه‌ها نمونه بارزی از مذهب و فرهنگ آن دوران است و تعدادی از شاهان را که در نوشته‌های قدیمی از آنها نام برده شده است، معرفی می‌نماید.
قدیمی‌ترین سکه‌های شاهزادگان پارس در حدود اواخر قرن سوم ق. م. شروع گردیده است و تا 210 میلادی حدود سی نفر از شاهان در این منطقه فرمانروایی داشتند. سکه‌های اولین فرمانروایان با نقش تصویر شاه است که کلاه پارسی مخصوص هخامنشیان را برسر دارند. در پشت سکه آتشکده قرار دارد و در یک طرف درفش و در طرف دیگر شاه پارس که ریاست مذهبی را دارد و در حال نیایش در مقابل آتشگاه ایستاده است. نقش سکه‌های پارس از زمان فرادات دوم (133-88 ق. م.) تحت تأثیر سکه‌های اشکانی قرار گرفت. نوشته سکه‌های پارسی در دوره ضرب سکه‌های ساسانی از سال تاجگذاری اردشیر اول (224 میلادی) آغاز شد و در سال 652 میلادی پایان یافته که سال سقوط این سلسله است. در این مدت شاهان متعددی سلطنت کردند. بعضی از آنها چند ماهی بیشتر سلطنت نکردند و برخی مثل خسرو انوشیروان نزدیک به نیم قرن سلطنت کرده و سکه‌های متنوعی نیز ضرب نمودند .
باتوجه به سکه‌های پادشاهان مختلف می‌توان به بسیاری از وقایع و آداب و رسوم آنها آشنایی پیدا کرد و از آن جمله است سیمای شاهان، انواع تاج‌ها، تزئینات لباس، آرایش مو و چهره، خط و تحول آن، القاب شاهان، قدرت زمان سلطنت آنها و همچنین نام مراکزی که در آنجا ضرابخانه داشته‌اند. از زمان سلطنت بهرام پنجم (420-391 میلادی) نام شهرها بر روی سکه ضرب گردید.
منیع : سایت اوشیدر
