در رشته کوه‌های شمالی شهر شیراز و در سمت چپ دروازه قرآن، کوه باباکوهی قرار دارد که به خاطر جای گرفتن قبر یکی از بزرگان و مشایخ اواخر سده چهارم هجری قمری به نام «باباکوهی» به این نام خوانده می‌شود. شیخ ابوعبدالله بن عبیدالله شیرازی مشهور به باباکوهی که لقب «بابا» را به دلیل سالک بودنش گرفته، در سال 337 هجری قمری به دنیا آمد و در سال 442 هجری قمری درگذشت.
در این مکان، چندین اتاق و یک حوض سنگی ساخته شده و درختان قدیمی آن، گویای پیشینه کهن آن است. در سمت بالا‌تر این گردشگاه، آرامگاه باباکوهی قرار دارد.
بقعه باباکوهی در دامنه کوه قرار دارد و برای رفتن به آنجا باید از بلوار جمهوری اسلامی، راه خاکی و سربالایی را پیش گرفت و به آنجا رفت.
