ستاره حمیدی ؛دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی
.
راه‌های سنجش آمادگی بچه‌دار شدن؟
آزمون واقعیت: «روانشناسان آزمونی با نام آزمون واقعیت جهت تصمیم‌گیری صحیح زوجین تهیه کرده‌اند.» با تمام تصورات زیبایی که زوج‌های جوان از مادر و پدر شدن دارند، به سختی می‌توان کسانی را یافت که قبل از بچه‌دار شدن تصویر درستی از آینده خود داشته باشند.
شاید حمل یک ساک دو الی سه کیلویی به صورت مداوم و نگهداری از نوزاد یکی از اقوام به مدت یک شب بتواند زمینه ذهنی مناسبی برای زوجین ایجاد کند. وقتی نوزادی متولد می‌شود، تغییرات بسیاری در وضعیت زندگی به وجود می‌آورد.
پژوهشگران سوالاتی جهت سنجش میزان آمادگی برای بچه‌دار شدن تهیه کرده‌اند که نمونه‌ای از آنها به شرح زیر است:
1- چه چیزهایی در زندگی برای خودتان می‌خواهید؟ این سوال کمک بسیاری به زوجین می‌کند. در این مرحله فقط به آرزوها و رویاهای شخصی‌تان فکر کنید. ممکن است به این نتیجه برسید که بچه‌دار شدن مانع رسیدن به اهداف‌تان می‌شود و یا اینکه شاید آرزوی بزرگ شما پدر یا مادر خوبی بودن باشد.
2- آیا شما زمانی را به گذراندن با کودکان اختصاص می‌دهید و از این کار لذت می‌برید؟ پاسخ به این سوال نشان‌دهنده نوع رابطه شما با کودکتان نیست. این در واقع یک تست واقع‌بینانه خوب است و پاسخ به این سوال می‌تواند ذهن شما را در قبال برخی فرضیات و رفتارهای‌تان با بچه‌ها روشن کند.
3- نظر شما در مورد مسؤولیت‌ها و تعهدات والدین چیست؟ با پاسخ به این سوال، زن و مرد تشخیص خواهند داد آیا می‌توانند با این موارد کنار بیایند و توان پذیرش مسؤولیت‌های سنگین نگهداری فرزند را دارند یا خیر؟
4- آرزوهای شما در مورد پدر یا مادر شدن چیست؟ اگر به آرزوهای خود نرسید، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اندیشیدن به این سوال می‌تواند زوجین را برای بسیاری از اتفاقات آماده کند. بدیهی است در این روند موقعیت‌های سخت و ناامیدکننده هم وجود دارد و ممکن است فرزند همان که پدر و مادر انتظار دارند، نشود.
5- از چه چیزهایی می‌ترسید؟ از چه مواردی نگران هستید؟ اگر یکی از این موارد واقعا در زندگی شما رخ دهد، چه اتفاقی برای شما و کودکتان خواهد افتاد؟ بدیهی است انسان‌ها نمی‌توانند نگرانی‌های خود را پیش‌بینی و حل کنند. باید پذیرفت عمل و تصمیم زوجین مسؤولیت زیادی برای‌شان به وجود می‌آورد و توجه به سوالات بالا کمک خوبی برای آنهاست. ترس‌ها و نگرانی‌های زن و مرد، همچنین نحوه برخورد با آنها، تاثیر مستقیمی بر روی کودک خواهد گذاشت. بهتر است زوجین قبل از تصمیم‌گیری، برای مقابله با نگرانی‌ها و استرس‌های احتمالی تدبیری بیندیشند؛ چرا که کودکان بسیاری از خصوصیات اخلاقی را از والدین‌شان می‌آموزند.
6- تا چه حد دوست دارید شبیه پدر و مادر خود رفتار کنید؟ اگر می‌خواهید متفاوت باشید، چقدر و چرا؟ والدین زوجین می‌توانند الگوی مناسبی برای چگونگی برخورد با کودکان باشند. برخی تجربه‌ها و ذهنیات مثبت و منفی زن و مرد در دوران کودکی از رفتار والدین‌شان می‌تواند تاثیرات بسزایی در تصمیم‌گیری‌ها داشته باشد.
7- به عنوان یک کودک، نظرتان در مورد پدر و مادر خوب چه بود؟ چه کسانی را «والدین خوب» می‌دانستید؟ این سوال کمک می‌کند تا زوجین انتظارات خود را از والدین مورد بررسی قرار داده و جهت فراهم آوردن شرایطی مناسب برای پرورش کودک‌شان اقدام کنند.
زمانی که به یاد آوریم خود در دوران کودکی چه آرزوها و توقعاتی داشته‌ایم، راحت‌تر می‌توانیم برای کودک تصمیم‌گیری کنیم؛ البته با مدنظر قرار دادن تفاوت‌های زمانی و پیشرفت‌ها و امکانات روز جامعه. فراموش نشود گاهی تصمیم‌گیری به علت اتفاقات دوران کودکی و مشکلات حل‌نشده و شکست‌های زندگی می‌تواند تحت تاثیر قرار گیرد.
شاید انجام عملی از جانب والدین سبب شده باشد زوجین احساس کنند توانایی و آمادگی لازم برای این تغییر بزرگ را ندارند. برخی زنان و مردان به دلیل از دست دادن والدین‌شان در دوران کودکی همچنان از بچه‌دار شدن واهمه دارند. آنها می‌ترسند مبادا فرزندشان همان احساس ناخوشایندی را تجربه کند که خود تجربه کرده‌اند. در نظر گرفتن این مسائل و حل کردن مشکلات حل‌نشده درونی کمک بزرگی به روند بچه‌دار شدن زوجین خواهد کرد...
برای خواندن بخش اول - آیا برای بچه دار شدن آمادگی دارید - اینجا کلیک کنید.
