رکسانا خوشابی؛ کارشناس ارشد مشاوره
در بین اختلالات جنسی که در عصر ما به چشم می‌‌خورد، سرد مزاجی از متداول ترین آنهاست. بی‌میلی جنسی یا سرد مزاجی به حالتی گفته میشود که فرد چه زن باشد و چه مرد، تصورات و تخیلات جنسی و رغبت و تمایل خود را به انجام فعالیت جنسی از دست بدهد.
این بی‌میلی ممکن است از ابتدای بلوغ بروز کند یا در زمان بلوغ طبیعی باشد اما در درازمدت ایجاد شود. گاهی هم این بی میلی جنسی تنها متوجه همسر فرد است و شامل حال دیگران نمی‌شود که البته این هم دلایل خود را دارد. برخی گمان میکنند بی میلی جنسی مختص خانم‌‌هاست اما اینطور نیست و مردان هم دچار این اختلال می‌‌شوند.
انواع سرد مزاجی در زنان
معمولا سردمزاجی در خانم‌‌ها به دو دسته طبیعی و غیر طبیعی تقسیم میشود. در سردمزاجی طبیعی در 90درصد موارد، علت عمده سردمزاجی ناشی از بی‌مهارتی مردی است که همسر زن سرد مزاج است. غالبا مرد است که نمی‌داند چگونه باید زن را برای دستیابی به اوج لذت آماده کند.
مرد باید در رساندن زن به اوج جنسی و انزال، هنرمندانه و با ظرافت عمل کند و از جزییات ساختمان بدن زن مطلع باشد. متاسفانه بیشتر مردها اطلاعات‌شان از ارتباط جنسی با زنان ناچیز است و تنها ارتباط جنسی را عملی برای باروری و بارداری تلقی میکنند و به سایر جنبه های رابطه به ویژه ارضاء جنسی طرف مقابل توجهی ندارند. همین میتواند باعث سردی جنسی زن در زندگی مشترک شود و ناهماهنگی‌ها و کشمکش‌‌های دیگری رابه دنبال داشته باشد. در این زمینه مشاور و روانشناس میتواند به زوج کمک کنند.
سردمزاجی غیر طبیعی مربوط به خود زن بوده و بیشتر در زن‌هایی دیده می‌شودکه از جنسیت خود ناراضی هستند یا بصورت افراطی عمل جنسی را کثیف یا بد و حیوانی تلقی میکنند یا تربیت آنها به گونه‌ای بوده که از ارتباط جنسی می‌ترسند. در واقع ترس از مسایل جنسی، ترس از تمکین، ترس از درد و جراحت بدنی، ترس از آبستنی و... ازجمله مواردی است که سردی مزاج را همراه می‌آورد. سردمزاجی مطلق و غیر قابل درمان به ندرت دیده میشود و خوشبختانه همه این موارد با مشاوره و روان درمانی تا حد زیادی قابل درمان است.
بی‌میلی جنسی ناشی از سایر مشکلات
با آن که در عصر خود شاهد تحولات علمی و فنی چشمگیری هستیم اما متاسفانه مردان خصوصا در جامعه ما، همچنان بر برخی باورهای سنتی پای می‌‌فشارند و در مورد مشکلات جنسی خود، حاضر به اقدام جدی نیستند و مشکل جنسی خود را انکار میکنند یا بر آن سرپوش می‌‌گذارند.
به همین دلیل اغلب مردانی که دچار ناتوانی جنسی هستند، در تحریک جنسی مشکل دارند یا مبتلا به زود انزالی یا سایر اختلالات جنسی هستند برای مداوا اقدام نمی‌کنند. در نتیجه ناکامی آنها در ارتباط جنسی به تدریج منجر به به اختلال جنسی هم‌زمان دیگری مبتلا هستند. به‌عنوان نمونه، مردانی که به ناتوانی جنسی و اختلال در نعوظ دچار هستند، در صورتی که برای درمان آن اقدام نکنند، به تدریج میل و رغبت خود را به روابط زناشویی از دست می‌دهند و مشکل جدیدی به نام سردی جنسی و بی‌میلی جنسی نیز به مشکلات آنها اضافه میشود.
همچنین ناسازگاری‌‌های زناشویی نیز از علل دیگری است که ممکن است باعث مهار و سرکوب میل‌جنسی در مردان شود. متاسفانه انواع فشار‌‌های روانی و استرس‌ها نیز از دیگر علل مهم در کاهش میل جنسی در مردان به شمار می‌روند. استرس‌های شغلی و اقتصادی، اختلال‌های خواب، استرس تولد فرزند ناخواسته، و مانند اینها فرد را به بی‌میلی جنسی دچار میکند.
گاهی اوقات نیز مصرف برخی داروها، سیگار، الکل و مواد مخدر منجر به بی‌میلی جنسی در مردان میشود. افزایش سن و داشتن همسری که او نیز از نظر جنسی سرد مزاج باشد از جمله عوامل دیگری است که به‌طور طبیعی باعث کاهش تدریجی میل جنسی در مردان میشود. از نظر آماری می‌‌توان گفت، ناتوانی جنسی موقتی به طور تقریبی در حدود 50 درصد از مردان اتفاق می‌‌افتد و ضعف جنسی مزمن از هر 8 نفر یک نفر را مبتلا می‌‌سازد که این نوع اختلالات با بالا رفتن سن در مردان افزایش پیدا میکند.
در حدود 52درصد از مردان بین 40 - 70 سال هم حدود متفاوتی از کم کاری و یا عدم توانایی در حفظ نعوظ را تجربه میکنند. نکته مهم این است که ناتوانی جنسی آقایان را می‌‌توان در دو گروه اولیه و ثانویه طبقه‌بندی نمود. مردانی که دارای ضعف جنسی اولیه می‌‌باشند، هیچ‌گاه آنقدر توانایی نعوظ ندارند که بتوانند رابطه جنسی برقرار کنند. اما در ضعف جنسی نوع دوم، حالت نعوظ پس از یک دوره نرمال از بین می‌‌رود. درمان نوع دوم به مراتب ساده‌تر است و در برخی موارد با دارو درمانی و اغلب با مشاوره و روان درمانی قابل درمان است...
برای خواندن بخش دوم -با شایع‌ترین اختلال جنسی آشنا شوید- اینجا کلیک کنید.
