١٤١ سال پیش، برابر با چهاردهم ژانویه ١٨٧٥ میلادی، آلبرت شوایتزر، پزشک شهیر آلمانی در منطقه کایزرسبرگ به دنیا آمد.
شوایتزر به عنوان یک فیلسوف، عالم الهیات و موسیقی‌دان برجسته ٤٠ سال آخر عمر خود را در آفریقا به طبابت در میان قبایل آفریقایی گذراند. روشنفکران اروپا طی بیانیه‌هایی خطاب به او، حضورش در پاریس و جهد در فلسفه‌ورزی، موسیقی و دانش زیست‌شناسی را برای بشریت بسیار نافع‌تر از زندگی در آفریقا و طبابت میان جذامیان خواندند.
بر همین اساس ٣ اعلامیه جهانی روشنفکری بر ضد آلبرت شوایتزر صادر شد، اما او همواره می‌گفت وجدان اجازه نمی‌دهد این مردم را ترک کنم و از کارش دست برنداشت.
شوایتزر در اواخر عمرش اینچنین نوشت: «آن چه را بر قلمم جاری شده است فقط در فاصله چُرت و خواب نوشته‌ام، اما الان از این هم پشیمان هستم. در فاصله میان چرت و خواب هم می‌شد به کلبه یک آفریقایی سر کشید.»
شوایتزر در سال 1928 برنده جایزه ادبی گوته و در سال 1952 برنده جایزه صلح نوبل شد. او سپتامبر سال 1965 در کشور آفریقایی گابن درگذشت.
