به گزارش ایسنا، فتحالله داوری امروز در چهاردهمین همایش ملی آبیاری و کاهش تبخیر در تالار وحدت دانشگاه شهید باهنر کرمان اظهار کرد: امروز گفتمان امنیت غذایی با توجه به محدودیتها، موانع و رویکرد امنیت غذایی، سهل و آسان نیست و تفکر انجام تولید در اراضی وسیع حاصلخیز، اندیشه محدودی است و افزایش روزافزون هزینه انرژی و نیز تغییرات اقلیمی گسترده بیانگر این است که باید افکار را به سمت بهرهوری بیشتر سوق داد.
وی با اشاره به اینکه تولید کشاورزی در واحد سطح با واحد آب، راهکار اصلی در جوابگویی به رشد جمعیت است، تصریح کرد: رشد جمعیت از چالشهایی است که محدودیتهایی را ایجاد کرده است و در ایران میزان سرانه کشت در حال کاهش است و شاهد سیر نزولی آن در سالهای اخیر هستیم.
داوری با بیان اینکه سه عامل مهم و عمده در افزایش نیاز آبی و تقاضای آن تأثیر دارد، عنوان کرد: این سه عامل؛ رشد جمعیت، توسعه کشاورزی و توسعه صنعتی و تکنولوژی هستند. در مقابل این محدودیت آب چالشهایی را ایجاد کرده که باید با توجه به مدلهای حکمرانی کنونی، به سمت مسیرهایی رفت که وضعیت را در شرایط فعلی متعادل کند.
مدیرکل بهرهبرداری از تأسیسات انتقال و توزیع آب کشور گفت: تنها رهیافت مهم، تولید اقتصادی به ازای هر قطره آب و بهرهوری بیشتر از منابع در دسترس است و با توجه به روند رشد جمعیت، بدون سیاست اقتصادی شفاف و پایدار در بخش آب و بدون حضور فعال بخش خصوصی نمیتوان بر بحرانهای منابع آب فایق آمد.
داوری ادامه داد: با توجه به اقلیم خشک و نیمهخشک ایران و افزایش بیش از دوبرابری جمعیت، باید دغدغه کارشناسان توسعه پایدار باشد ضمن آنکه پارامترهای محدودکننده و طبیعی نیز باید در تحقیقات لحاظ شوند.
وی با بیان اینکه در زمینه عرضه آب، انتقال و دسترسی به آب زیرزمینی موجود در اعماق؛ یک چالش است تصریح کرد: این مسائل پیچیدگی مدیریت منابع آب را بیشتر میکند.
داوری با بیان اینکه مهاجرت روستاییان به حاشیه شهرها نیز مصادیقی از بحران است که آینده تاریکی را رقم خواهد زد عنوان کرد: محدودیت حکمرانها از نظر حقوقی، اجتماعی و سیاسی سبب میشود تا مسئولین نتوانند برنامههای مناسب و حلکننده بحران را اجرا کنند که در این مواقع باید فرهیختگان، اساتید، رسانهها و پژوهشگران و نیز شهروندان در تصمیمگیریها وارد میدان شوند.
مدیرکل بهرهبرداری از تأسیسات انتقال و توزیع آب کشور خاطرنشان کرد: دلیل اصلی آسیب محیطزیست، توسعه ناپایدار و مشکلات اقتصادی و اجتماعی، برنامهریزی و اقدامات ناهماهنگ است که اگر بین برنامهها و اقدامات دستگاههای دولتی هماهنگی وجود داشته باشد و امکان برنامههای جامع را فراهم کند، این چالشها ایجاد نخواهد شد.
وی با اشاره به تشکیل سمنهای محیطزیستی در سطح کشور، تصریح کرد: محور فعالیتهای این سمنها حفاظت از منابع آب است و با فراهم شدن این بستر اجتماعی میتوان انتظار برنامهریزی و همکاری داشت ضمن آنکه مسئولین باید در کنار سمنها در قالب یک کار مشترک، برنامهریزیهای کلان را رقم بزنند و جامعه را از تنشهای اجتماعی رها کنند.
داوری با تاکید بر اینکه حمایت قوهقضائیه و مجلس در تعادل بخشی به منابع آب اثر مثبت خواهد داشت اظهار کرد: بهرهگیری از تجارب و داشتههای علمی و مدیریتی در انطباق مدیریت مصرف با وضعیت اقلیمی دارای اهمیت است ضمن آنکه باید از سوی دیگر ساختارهای حکمرانی موجود نیز بازنگری شوند به طوری که حکمرانی آب باید محور همه برنامهها در سطح کشور باشد.
وی با بیان اینکه معضل بزرگ کشور، معضل بزرگ آلودگی منابع آب است، عنوان کرد: منابع آب توسط پسابهای صنعتی، خانگی، مصارف بیش از حد و بیرویه سم و کود در بخش کشاورزی در حال تخریب است و بخش قابل توجهی از منابع آب ما آلایندگی بیش از حد مجاز دارند که این امر نگرانکننده است.
داوری با تاکید بر اینکه راه حل رسیدن به امنیت غذایی یا تهیه غذای بیشتر توسعه سطحی محصولات نیست خاطر نشان کرد: توسعه کشاورزی را نباید در سطح دنبال کرد این در حالی است که بهرهوری آب در کشور در حدود 0/8 کیلوگرم در متر مکعب است اما متوسط جهانی این پارامتر 2/5 کیلوگرم است. و اگر کارهای تحقیقاتی و پژوهشی به صنعت و کشاورزی ورود پیدا کنند، سه برابر کردن این مقدار کار سادهای است.