برخی حرف‌ها هست که آدم‌های باهوش در محل کار خود آنها را به زبان نمی‌آورند. این حرف‌ها قدرتی ویژه دارند: حتی اگر این حرف درست باشد هم باعث می‌شود شما بد جلوه کنید. از همه بدتر، حرفی که زده شد را نمی‌توان پس گرفت. این حرف‌ها باعث می‌شوند شما فردی نالایق و بدون اعتماد به نفس جلوه کنید و این بیشترین آسیب را می‌زند. هرچقدر هم که بااستعداد باشید یا دستاورد داشته باشید، حرفهایی هست که نگاه افراد به شما را عوض می‌کنند. در این سلسله مقالات به این حرف‌ها می‌پردازیم.
1. همیشه این کار را همین طوری انجام می‌داده‌اند.
پیشرفت فناوری به حدی تغییرات را سریع کرده که حتی یک فرآیند متعلق به شش ماه پیش هم ممکن است به همین سرعت منسوخ شود. گفتن این که این کار را همیشه این طوری انجام می‌داده‌اند نه‌تنها باعث می‌شود این حس به وجود بیاید که شما فردی تنبل و مخالف تغییر هستید، بلکه رییستان هم ممکن است فکر کند چرا شما تلاش نکرده‌اید که کارها را به شیوه بهتری انجام دهید. اگر واقعا دارید کارها را به همان سبکی انجام می‌دهید که دیگران انجام می‌داده‌اند، همیشه روشی برای بهتر انجام دادن این کارها هست.
2. تقصیر من نیست.
این که بگویید تقصیر شما نیست و آن را به گردن فرد دیگری بیندازید هرگز ایده خوبی نیست. کاری کنید که روی شما حساب کنند. اگر مشکلی پیش آمده و شما در آن نقش داشته‌اید، حالا هر چقدر هم که اندک، سهم خود را به گردن بگیرید. اگر هیچ تقصیری نداشتید، به شکلی بی‌طرفانه و بدون جانب‌داری و احساسات، توضیح دهید که چه شده است. حقایق را بازگو کنید و بگذارید که رییس و همکاران خودشان تصمیم بگیرند که تقصیر چه کسی بوده است. لحظه‌ای که انگشت اشاره را به سمت فرد دیگری می‌گیرید همان لحظه‌ای است که شما را به عنوان فردی می‌بینند که مسئولیت کارهایش را به گردن نمی‌گیرد. این باعث می‌شود افراد حس عصبی بودن پیدا کنند. برخی ممکن است دیگر حاضر نشوند با شما کار کنند و دیگران هم وقتی مشکلی پیش می‌آید شما را مقصر خواهند دانست.
3. نمی‌توانم.
«نمی‌توانم» خواهر دوقلوی «تقصیر من نیست» است. مردم دوست ندارند بگویید «نمی‌توانم» چون معنی‌اش این است که «انجام نمی‌دهم». گفتن «نمی‌توانم» نشان می‌دهد که شما حاضر نیستید کاری که برای انجام کار لازم است را انجام دهید. اگر واقعا نمی‌توانید کاری را انجام دهید، چون مهارت‌های لازم را ندارید، نیاز دارید که راه حلی برای این مساله ارائه دهید. به جای آن که بگویید: «نمی‌توانم»، بگویید چه کارهایی می‌توانید انجام دهید. برای مثال، به جای آن که بگویید: «نمی‌توانم امشب تا دیروقت بمانم»، بگویید: «فردا صبح زود می‌آیم. آیا این خوب است؟» یا به جای آن که بگویید: «نمی‌توانم این اعداد را تحلیل کنم»، بگویید: «هنوز بلد نیستم این تحلیل را انجام دهم. کسی هست که به من نشان دهد تا بتوانم دفعه بعد خودم انجامش بدهم؟»
