مهندس حسن بنی هاشمی
گونه‌های مشهور این تیره عبارتند از Orientalis (گل سنبل رومی) و H-orientalis vor bulus (گل سنبل رومی) و آمستردام، با گلهایی به رنگ صورتی مایل به عنابی روشن و بیسمارک، با گلهایی به رنگ آبی کم‌رنگ و شهر هارلم، با رنگ آبی نیلی و مروارید صورتی، با گلهایی به رنگ سیر میباشد.
گونه‌ای که بنام سنبل رومی شناخته می‌شود از نژادی بنام orientalisvar.albulus پرورش یافته است که گلهایی به رنگ آبی، صورتی و سفید می‌پروراند. گونه‌ای نیز از هیبرید (دورگه) چندین گونه سنبل پرگل پرورش یافته و بنام (Firy hyacinth) پَری سنبل مشهور است که از هر پیاز آن چندین گل‌آذین خوشه‌ای می‌روید که از زیبایی خاصی برخوردار میباشد.
سنبل بطور اعم گیاهی است پیاز دار و دارای برگ‌های ضخیم گوشتدار و کشیده ناودانی شکل که ساقه آن ساده و دارای 25 گونه است که بومی بالکان و آسیای صغیر میباشد.
گلهای آن بصورت خوشه‌ای و معطر به رنگهای بنفش، آبی، صورتی، سفید و قرمز میباشد که هر گل از شش گلبرگ درست شده و هر گل دارای دو لب و از یک پریانت زنگوله‌ای شکل و شش پرچم تشکیل گردیده است.
گل خوشه‌های سنبل‌ها با ارتفاع 15 تا 25 سانتی‌متر، شکوفه‌های زنگوله‌ای شکل، براق و نرم خود را به رنگ آبی آرایش داده و بوی خوش خود را تقدیم آمدن بهار می‌کنند و خستگی زمستان را از بدن باغبانان خانگی یا اولین بوی بهاری که از شکوفه‌های سنبل‌ها به مشام می‌رسد بیرون می‌برد.
سنبل جزو گیاهان آپارتمانی محسوب نشده و فقط در هنگام گل دادن از آن در آپارتمان استفاده می‌نمایند. برای کاشت در آپارتمان نژاد هلندی آن توصیه می‌گردد.
ولی این نژاد متاسفانه در سال بعد از کاشت خواص اصلی خود را از دست داده و فرم گلهای آن تغییر کرده و فاصله گلها در روی ساقه زیاد و لاغر و باریک می‌شود.سنبل را در هوای آزاد، در خاک و آب نیز می‌توان کاشت
فصل گل‌دهی آن در هوای آزاد از فروردین تا آخر خرداد میباشد. ولی در ایران در ماههای آبان و آذر (پاییز) اقدام به کاشت آن نموده تا عید نوروز به گل بنشین
روش کاشت در گلدان
در پاییز پیازها را (سنبل، لاله، نرگس و...) را در گلدان‌هایی کم‌ارتفاع و در ترکیبی از خاک برگ، ماسه بادی، مقداری خاک باغچه و کمی خاکستر به طریقی بکارید که دوسوم پیاز در خاک گلدان قرار گیرد و آن را آبیاری کرده و به مدت شش هفته آن را در محل تاریک و نسبتاً خنک (حدود 14 تا 16 درجه‌ی سانتی‌گراد) قراردهید و در صورت نداشتن چنین محلی، روی گلدان یا گلدان‌ها را با روزنامه و یا نایلون مشکی بپوشانید.
بعد از گذشت مدت ذکر شده، محل آن را بتدریج گرم نموده تا درجه‌ی حرارت محیط آن به حدود 24 درجه‌ی سانتی‌گراد برسد تا اندام‌های آن بتوانند رشد نمایند. سپس گلدان‌ها را به محل روشنی منتقل کرده و درجه‌ی حرارت را به‌تدریج به 16درجه سانتی‌گراد برسانید.
پس از گذشت حدود سه هفته گلها ظاهر می‌گردند. برای اینکه برگ‌ها برای مدت بیشتری سبز بمانند و پیازها نیز بتوانند مواد ذخیره را دوباره کسب نمایند به‌تدریج گلهای پژمرده شده را حذف نمایید.
آبیاری: هفته‌ای دوبار بطور منظم ولی پس از ظهور گلها تا هنگام زرد شدن برگ‌ها از آبیاری آن بایستی کاسته شود. به تصاویر به دقت نگاه کنید. کاملا گویاست...
برای خواندن بخش دوم - یک گل برای هفت‌سین - اینجا کلیک کنید.
