جزیره مردگان ؛ گردشگری تیره و غم انگیز

جزیره مردگان (Hart Island) نام جزیره ای در نیویورک سیتی است.از این جزیره به عنوان زندان برای اسیران جنگ جهانی، یک نهاد برای بیماران روانی، یک قرنطینه برای بیماران ، یک مکان به عنوان دارالتادیب پسران و به عنوان یک قبرستان بزرگ استفاده شده است. روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز همیشه علاقه مند به این جزیره بوده و هرازچندگاهی مطالبی را در رابطه این جزیره منتشر می‌کند و سکوت این جزیره را می‌شکند. این بارهم نیویورک تایمز مطالبی را در رابطه با جزیره مردگان عرصه کرده است که سروصدای زیادی را بر پا کرده است. در ادامه با جزیره مردگان بیشتر آشنا می‌شویم و تراژدی پر فراز نشیب این جزیره را که باعث سر زبان آوردن‌های آن شده است را بیان می‌کنیم.

پیدایش این جزیره

در ابتدا باید گفت که این جزیره به عنوان آرامگاه بیش از یک میلیون انسان است که هیچ هویت رسمی نداشته‌اند و به همین دلیل در این جزیره خاک شده‌اند. این جزیره در سال 1868 توسط نیویورک از بومیان خریداری شد و به عنوان یک زندان مخصوص اسرای جنگی، جنگ جهانی مورد استفاده قرار گرفت. اما پس از گذشت یک سال به مرور اجساد مردگان در این جزیره نیویورک به خاک سپرده شد.در حال حاضر این جزیره به عنوان بزرگ‌ترین قبرستان در نوع خود در ایالات متحده است و بیش از یک میلیون قبر در این جزیره قرار دارد که سالانه 1500 جسد در آن خاک می‌شوند. البته ناگفته نماند که بزرگترین گوستان نیویورک «گورستان کاولری» است که 3 میلیون جسد در آن قرار داده شده است. و این جزیره رو به اماکن دیدنی نیویورک هم تبدیل کرده.

اجساد دفن شده در این جزیره

جسدی که قرار است در این جزیره خاک شود باید دو هفته صبر کند چراکه هر دوهفته یک بار اجساد به این جزیره نیویورک برده می‌شوند. هر دوهفته کشتی مخصوص حمل اجساد، تابوت ها را در خود جای میدهد و ملوانان این کشتی کسانی نیستند جز زندانیانی که وظیفه‌شان کندن زمین و به خاک سپردن اجساد است. البته در قبال انجام این کارها حقوقی نیز دریافت می‌کنند تا با مردگان بی‌احترامی نکنند و از کارشان نیز راضی باشند. البته در دهه‌1800 این کارها به عنوان فعالیت روزانه زندانیان شناخته می‌شد. در توصیف این جزیره گفته شده است که  افراد پیر و جوانی که طعم فقر را چشیده و راهی جز مرگ نداشته‌اند این جزیره به عنوان خانه‌ی ابدی شان است. و باز هنگامی هم که به این جزیره آورده می‌‌شوند راهی برای فرار از سرنوشتشان ندارند. فقرا در قبرهایی سه طبقه به خاک سپرده می‌شوند.

مدفون شده های جنگی

 در طول جنگ، ارتش از این جزیره نیویورک به عنوان زندان اسیران جنگی استفاده می‌کرد، به عنوان قرنطینه، در زمان شیوع تب زرد، و زمانی دیگر نیز به عنوان آسایشگاه روانی زنان، محل ذخیره تجهیزات جنگ سرد و نیز یک کمپ آموزشی فعالیت می‌کرد. ساختمان‌های زیادی در این جزیره خالی از سکنه وجود دارد که یادگاری از دوران پرتلاطم این جزیره است، ساختمان‌های اداری، بیمارستان و صومعه از جمله بناهای ویران این جزیره است و اون رو به اماکن دیدنی نیویورک هم تبدیل کرده.