آپاندیس، به خاطر زمینه‌ای که در ملتهب شدن یا حتی ترکیدن دارد، بدنام شده و همگان آن را فقط یک بازمانده ژنتیکی می‌دانند که هیچ کارکردی ندارد. اما یک تحقیق جدید می‌گوید که آپاندیس عملا وظیفه «حفاظت از باکتری‌های مفید ساکن روده» را دارد.
پروفسور هدر اسمیت تکامل تدریجی ویژگی‌های معده و روده در جانوران را بررسی کرده و در پژوهش جدید خود تحلیلی از وجود یا فقدان آپاندیس در 533 پستاندار مختلف را منتشر کرده است.
او با این پژوهش در یافته که آپاندیس در شاخه‌های ژنتیکی مختلف مستقلا بیش از 30 مرتبه تکامل یافته است. گذشته از این، آپاندیس تقریبا هرگز بعد از ظهور در یک شاخه، از آن حذف نشده است. این بیانگر آن است که این عضو به دلیلی محکم در سیستم باقی می‌ماند؛ دلیلی انطباقی.
اسمیت و همکارانش قادر به رد چندین نظریه قبلی شدند که آپاندیس را مرتبط با رژیم غذایی یا عوامل محیطی می‌دانستند. اما آنها یک کشف جالب کردند: موجودات صاحب آپاندیس، دارای بافت لنفاوی متراکم‌تری در کورروده خود هستند. این نوع بافت می‌تواند در مصونیت بدنی نقش داشته باشد، همچنین رشد باکتری‌های سالم در روده را تسهیل می‌کند. بنابراین به زعم این دانشمندان منطقی است که آپاندیس نقش "خانه امن" را برای این باکتری‌های مفید بازی کند.
قبلا در سال 2007 نیز پژوهشی دیگر این نقش را برای آپاندیس محتمل دانسته بود که الهام‌بخش خانم اسمیت برای پیگیری بیشتر تحقیقات درباره کارکرد آپاندیس در انسان و سایر پستانداران شد. و حالا این نظریه از قبل محتمل‌تر است.
با این کشف، افرادی که آپاندیس خود را برداشته‌اند چه می‌شوند؟ بخت با آنها یار است و "در کل افرادی که تحت عمل جراحی آپاندیس قرار گرفته‌اند نسبتا سالم هستند و اثرات منفی گریبان‌گیرشان نمی‌شود." (خود اسمیت در 12 سالگی تحت این عمل قرار گرفته).
البته تعدادی دیگر از پژوهش‌ها نشان داده‌اند که افراد فاقد آپاندیس شاید اندکی بیشتر از افراد عادی به بیماری دچار شوند و بهبودی آنها نیز کمی بیشتر طول بکشد، به خصوص آنهایی که باکتری‌های سالم از بدن‌شان تخلیه شده‌اند.
این پژوهش همچنین شواهد دیگری موید مضرات بهداشت افراطی و وسواسی را به صحنه آورده. خانم اسمیت می‌گوید از آنجا که آپاندیس پر از بافت‌های ایمنی است، یکی از دلایل منجر به التهاب آپاندیس به توسعه ضعیف سیستم ایمنی بدن باز می‌گردد.
"قرار گرفتن در معرض عوامل عفونی و بیماری‌زا، مواردی نظیر باکتری‌ها و ویروس‌ها، برای توسعه مناسب فرآیندهای ایمنی بدن مفید است." بدون این پدیده، توسعه سیستم ایمنی متوقف و خود سیستم فوق حساس می‌شود. در نتیجه بیماری‌هایی نظیر آسم و آلرژی‌ها ظهور می‌کنند.
در پایان این دانشمند می‌گوید که با پژوهش‌های بیشتر باید بتوان درمان‌های پیشگیرانه برای التهاب آپاندیس پیدا کرد و نیاز به برداشتن آن در صورت التهاب را با روشی دیگر جایگزین کرد.
