شکر تیغال

گیاه دائمی با برگ‌هائی به رنگ سبز تیره و طول 20 سانتی‌متر، بیضوی و در حاشیه دندانه‌دار و خاردار که گل‌های کروی آن به قطر 5/4 - 5/2 سانتی‌متر به رنگ آبی، بنفش در فصل تابستان ظاهر می‌شوند. حداکثر بلندی 60 و گستردگی آن به 45 سانتی‌متر می‌رسد.

ـ نیازها:

مکان کاملاً آفتابی، خاک ضعیف که دارای زهکش خوب باشد. جهت جلوگیری از ازدیاد خودبخودی در اثر پراکنش بذر می‌بایست مرتباً گل‌های خشک چیده شوند. گل‌های این واریته به عنوان گل شاخه‌بریده مورد استفاده قرار می‌گیرند.

ـ ازدیاد:

از طریق خریداری و کاشت بذر در اواسط بهار و یا تقسیم گیاه از پائیز تا بهار امکان‌پذیر است.

منبع : گلستان علی