بهترین مستندهای پرتره نماوا کدام هستند؟

ساخت مستند پرتره از شخصی تأثیرگذار، به هیچ عنوان کار آسانی نیست. عوامل متعددی باید مورد توجه قرار گیرد تا یک مستند تبدیل تصویر مناسبی برای شناخت یک فرد شود. یک فیلم مستند خوب این قدرت را دارد که عمق دیدگاه ما را گسترش دهد و الهام‌بخش ما در مسیر که برای زندگی برمی‌گزینیم باشد. در این مطلب به معرفی سه مستند زیبا و تأثیرگذار پرتره می‌پردازیم که در نماوا در اختیار شما قرار گرفته:

ـ شهروند شماره چهار Citizenfourگرچه ستایش مبالغه‌آمیز می‌تواند باعث تحریف کیفیت هر فیلمی شود؛ اما فکر نکنم بیان اینکه فیلم «شهروند شماره چهار» لورا پویتراس Laura Poitras فیلم قرن است، گزافه‌گویی باشد.
هر انسان حساس و درک پذیری که آزادی و حریم شخصی‌اش برایش با ارزش است، نیازمند است که این فیلم را ببیند. هیچ فیلمی تاکنون به این وضوح نشان نداده که برای جلوگیری از تبدیل شدن قرن بیست و یکم به یک کابوس جورج اورولی چه اقداماتی نیاز به انجام است.
«شهروند شماره چهار» فیلمی مستند به کارگردانی و تهیه‌کنندگی لورا پوتراس است که در سال 2014 منتشر شده و به افشاگری‌های ادوارد اسنودن Edward Snowden کارمند سابق سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا و پیمانکار سابق آژانس امنیت ملی می‌پردازد. این مستند بهترین مستند سال 2014 از سوی انجمن بین‌المللی مستند انتخاب شده است. این فیلم همچنین در سال 2015 جایزه بهترین فیلم مستند بلند را از آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک دریافت نمود.
افشاگری‌های ادوارد اسنودن از عملیات عظیم ” جاسوسی و مراقبت در سطح جهانی ” و پریزم پرده برداشت. بنا به مدارک اسنودن، این برنامه‌ها که شامل جاسوسی از مردم عادی و شخصیت‌ها در مکالمات تلفنی، ایمیل، استفاده از موتور جستجوی اینترنت و … در تمام کشورها و بدون رعایت مرزهای سیاسی صورت می‌گیرند، در درجه اول توسط آژانس امنیت ملی ایالات‌متحده آمریکا (ان اس ای) به اجرا در می‌آیند. گروه ” فایو ایز “، دولت‌های اروپایی و شرکت‌های تلفن نیز همکاری مستقیم و نزدیکی در این جاسوسی‌ها دارند. افشاگری‌های اسنودن آغاز رسانه‌ای شدن اطلاعات مربوط به افشاگری‌های جاسوسی گسترده بود.ـ زندگی هنری دیوید لینچ David Lynch: The Art Life«زندگی هنری دیوید لینچ» فیلمی مستند محصول سال 2016 به کارگردانی جان نگوین Jon Nguyen است. این فیلم زندگی دیوید لینچ David Lynch، کارگردان معاصر آمریکایی را در مونتانا و آیداهو دنبال می‌کند، جابه‌جای او به فیلادلفیا برای پیگیری حرفه‌ی نقاشی‌اش و دنبال کردن زندگی او تا آغاز ساخت و تولید فیلم «کله پاکن» Eraserhead محصول سال 1977٫
این فیلم در طول یک دوره چهار سال تولید شده است که در آن جان نگوین حدود بیش از بیست مصاحبه و گفته گو با دیوید لینچ را ضبط و فیلم‌برداری کرده است. این گفتگوها همه در خانه خود دیوید لینچ انجام شده است. سازندگان این فیلم پیش از این نیز در ساخت فیلم Lynch One همکاری داشته‌اند که درباره پشته صحنه ساخت فیلم «اینلند امپایر» Inland Empire به کارگردانی دیوید لینچ و محصول سال 2006 است.
این شگفت‌انگیز است که کارگردان جان نگوین موفق شده است دیوید لینچ این قهوه دوست قهار، نقاش سورئالیست، موسیقیدان، طراح مبلمان، عکاس و کارگردان و فیلم‌ساز را ترغیب کند که تا به این حد به راحتی درباره خود و زندگی‌اش بدون سانسور صحبت کند. با این حال دیدن این فیلم می‌تواند برای کسانی که از پیش اطلاعات کامل درباره کارها و فیلم‌های لینچ ندارند سخت باشد چون به فیلم‌هایی که بعد از «کله پاکن» (اولین فیلم بلند دیوید لینچ) ساخته شده است هیچ اشاره‌ای نمی‌شود.

ـ من هیث لجر هستم I Am Heath Ledger«من هیث لجر هستم» مستندی تأثیرگذار اما نه‌چندان عمیق در تکریم بازیگر بزرگ و فوق‌العاده‌ای است که خیلی زود از بین ما رفت. این مستند شاید به طور کامل در اعماق داستان زندگی و مرگ لجر Heath Ledger فرو نرفته باشد و دست به تجسس نزده باشد اما حداقل توانست شایعه‌ی اینکه دلیل مرگ لجر تبعات بازی در نقش جوکر است را رد کند که خود به‌تنهایی دست آورد مهمی است.
بهتر است حواستان باشد که اسم مستند گمراهتان نکند. با اینکه در «من هیث لجر هستم» از صحنه‌هایی ویدیوهای خانگی که توسط خود هیث لجر فیلم‌برداری شده، استفاده شده است؛ اما این مستند که شبیه شرح زندگی قدیسین است توسط خود هیث لجر ساخته نشده و پیامی از فرای زندگی پس از مرگ نیست.
«من هیث لجر هستم» جدیدترین قسمت از سری فیلم‌های غیرداستانی کارگردان درک موری Derik Murray و دستیارش آدریان بایتنهوس Adrian Buitenhuis، فیلمی لطیف و ارزشمند و به یاد ماندنی برای ستاره‌ای پیش رو و توقف‌ناپذیر است که نور آن همچنان بر افرادی که پشت سر نهاده می‌درخشد.
در «مستند دوستان و بستگان هیث لجراز خاطرات و تجربیات خود درباره این بازیگر می‌گویند. همچنین، در بخش‌های مختلفی از این مستند، داستان از طریق لنز دوربین شخصی هیث لجر و تصاویر و فیلم‌های ثبت شده توسط خود او روایت می‌شود.
رویکرد سطحی فیلم توسط میزان زیادی از خلوص و صمیمیت احاطه شده؛ از یک طرف، هیچ جمله یا کلمه منفی‌ای در 90 دقیقه فیلم درباره هیث لجر بیان نمی‌شود. از سوی دیگر به شکلی که دوستان و خانواده‌ی بازیگر درگذشته او را با احترام و شگفتی آشکار به یاد می‌آورند، باعث می‌شود به شکل قابل ملاحظه‌ای باورپذیر باشد که آن‌ها هیچ چیز منفی در مورد او ندارند که بگویند؛ که نارضایتی آن‌ها آن‌قدر جزئی بوده که بر حق‌شناسی عمیقشان تأثیر نداشته است.

همچنین بخوانید:
با پنج سریال برتر علمی تخیلی نماوا آشنا شوید

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.