پیشگیری از عدم تعادل هورمون‌ها
1- دوری از سم‌های محیطی: این مهم‌ترین فاکتور می‌باشد. استفاده از غذاهای ارگانیک و بدون هورمون و آنتی‌بیوتیک بسیار قابل اهمیت است.
2- عدم مصرف شکر، کافئین و الکل، ورزش منظم و استفاده از روش‌های کنترل استرس مانند مدیتیشن.
3- استفاده از دانه‌ها و غلات که غنی از مواد مغذی می‌باشند و تصفیه‌نشده هستند.
مواد غذایی مناسب در درمان مننژیت
به التهاب پرده مننژ مغز، مننژیت می‌گویند که معمولاً توسط عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی که به سیستم عصبی نفوذ می‌کند ایجاد می‌شود، اما عامل اصلی ایجادکننده آن ویروسی می‌باشد و تشخیص نوع عفونت بسیار مهم است.
چون مننژیت ناشی از باکتری بسیار خطرناک می‌باشد و موجب آسیب به مغز، کاهش قدرت یادگیری و نیز کاهش قدرت شنوایی و یا حتی مرگ می‌شود، بنابراین نیاز به درمان فوری دارد.
افرادی که دچار مننژیت شده‌اند، معمولاً دچار تب، سردرد شدید، سفت شدن و درد در گردن می‌باشند و تقریباً هرگونه حرکت در آنها می‌تواند درد در ناحیه گردن آنها را شدیدتر نماید و حتی ممکن است درد آنقدر شدید باشد که فرد نتواند چانه خود را پایین بیاورد.
در وضعیت حاد بیماری حملات ناگهانی وجود دارد. سایر علایم این بیماری شامل حالت تهوع، استفراغ، گیجی، حساس شدن به نور، واکنش‌های پوستی و احساس ضعف است.
نوزادان و افراد مسن کمتر دچار سفتی گردن می‌شوند. نوزادان اشتهای خود را نیز از دست می‌دهند و گریه‌ای شبیه به جیغ کشیدن دارند.
چه افرادی بیشتر در ریسک مننژیت قرار دارند؟
1- افرادی که در مکان‌های شلوغ مانند خوابگاه‌ها و یا در مهدکودک‌ها زندگی می‌کنند.
2- سن: بچه‌ها، نوجوانان و افراد مسن بیشتر در ریسک این بیماری قرار دارند.
3- آسیب شدید و جدی به سر، ضربه به جمجمه
4- عدم فعالیت مناسب سیستم ایمنی
5- افرادی که با خرگوش یا موش در آزمایشگاه در تماس هستند.
نقش تغذیه در مننژیت
تحقیقات در این زمینه هنوز در مرحله ابتدایی قرار دارد، هر چند که در چندین بررسی انجام شده نقش مواد مغذی ضدالتهاب و دارای آنتی‌اکسیدان مورد توجه قرار گرفته است. مواد مغذی که موجب کاهش التهاب می‌شوند، می‌توانند به کاهش التهاب ناشی از مننژیت کمک نمایند. این مواد مغذی عبارتند از:
1- اسیدهای چرب ضروری: اسیدهای چرب ضروری شامل امگا-3 و امگا-6 می‌باشند که دارای اثر ضدالتهابی بسیار قوی می‌باشند. نسبت مناسب امگا-3 به امگا-6 در سلامتی بسیار مهم است. در مطالعات زیادی اثرات ضدالتهابی امگا-3 از طریق کاهش پروستاگلاندین E که موجب التهاب می‌شود به اثبات رسیده است.
2- آنتی‌اکسیدان‌ها: بررسی‌ها نشان دادهاند که افراد دچار مننژیت در معرض استرس اکسیداتیو ناشی از فعالیت باکتری‌هایی که موجب مننژیت می‌شوند قرار می‌گیرند. در یک مطالعه به موش‌هایی که به مننژیت دچار شده بودند، آنتی‌اکسیدان سوپراکسید دسموتاز را تزریق نمودند و نشان داده شد که این موش‌ها قادر به محدود نمودن استرس اکسیداتیوی که باعث آسیب به شنوایی می‌شود، بودند.
همچنین ویتامین C مانع آسیب رادیکال‌های آزاد به بدن می‌شود و آزمایشات نشان دادهاند که افراد دچار مننژیت باکتریایی سطح ویتامین C کمتری دارند.
ملاتونین نیز ماده مغذی دیگری است که دارای اثرات تعدیل ایمنی در مقابل مننژیت ویروسی است. دانشمندان پیشنهاد نموده‌اند که مصرف ملاتونین حتی موجب حفظ بدن در مقابل عفونت می‌شود.
همچنین ویتامین‌های A، C و E و نیز منیزیم، کلسیم، روی و سلنیوم و سبزیجاتی مانند قارچ و سیر با فعال کردن سیستم ایمنی از ورود به عفونت به بدن جلوگیری می‌نمایند.
3- جنسینگ: جنسینگ حاوی یک ایزوفلاون و فیتواستروژن می‌باشد که فعالیت آنزیم تیروزین کیناز را که مستقیماً در التهاب ناشی از مننژیت و توانایی عبور باکتری به سد خونی- مغزی موثر می‌باشد، مهار می‌کند.
برای خواندن بخش اول- راهکارهای تغذیه‌ای برای تعادل هورمون‌ها- اینجا کلیک کنید.