کارشناسان باور دارند که فرودگاهها می‌توانند از نرم افزار تشخیص چهره برای شناسایی تروریست‌ها و قاچاقچیان مواد مخدر بهره ببرند. برخی از این نرم افزار‌ها قادرند که با بررسی حرکت عضلات صورت و تغییرات غیر معمول در آنها، دروغ گفتن افراد را سنجیده و دروغگویان را شناسایی کنند. کارشناسان باور دارند استفاده از این گونه نرم افزار‌ها می‌تواند به مامورین امنیتی کمک شایانی برساند.
متخصصان پس از بررسی میلیون‌ها تصویر از پرتره‌ی افراد، کشف کرده‌اند که می‌توان با تکنولوژی تشخیص چهره، حالات چهره‌ی اشخاص دروغگو را از افراد بی گناه متمایز نمود.
به همین دلیل هوش مصنوعی می‌تواند به مامورین امنیتی کمک کند تا آنها بتوانند متوجه بشوند که آیا شخصی مشکوک در حال دروغ گفتن است یا خیر. این مسئله می‌تواند از برداشت‌های نژادپرستانه‌ی این مامورین هم جلوگیری کند.
محققان دانشگاه راچستر نیویورک، موفق شدند که بزرگترین دیتای موجود را از حالت چهره‌ی دروغگویان تهیه کنند و طی چند هفته، 1.3 میلیون تصویر از 151 فرد را ذخیره کنند. آنها برای جمع آوری این اطلاعات از سیستمی مانند اسکایپ استفاده کردند که طی آن داوطلبین به صورت آنلاین گفته‌های راست و دروغ خود را اعلام می‌کردند تا تمامی این جریانات به وسیله‌ی یک وب کم ضبط شود. پس از آن هوش مصنوعی با استفاده از یادگیری ماشینی موفق شد که تغییر حالات چهره‌ی دروغگویان را سنجیده و موارد به خصوصی برای آنها بیابد. برای مثال 5 نوع لبخند مصنوعی وجود دارد که یک فرد دروغگو را لو می‌دهد.
جالب اینجاست که این تحقیقات مشخص کرده افرادی که با چشمانشان می‌خندد، در حال دروغ گفتن هستند. بدین شکل که این افراد پس از فریب دادن موفقیت آمیز دیگران قادر نیستند شعف به نمایش گذاشته شده در چشمانشان را مخفی کنند.علاوه بر این، لبخند یاد شده یک عضله از گونه را منقبض می‌کند که توانمندترین افراد هم نمی‌توانند آن را مخفی کنند.
بر خلاف تصور همگان، پژوهشگران متوجه شده‌اند که داوطلبان راستگو اغلب بدون لبخند جواب داده‌اند و سعی کرده‌اند با تمرکز کردن و به یادآوردن دقیق گذشته، سوالات را صادقانه پاسخ دهند.
با تمام این تفاسیر سرپرست این تحقیقات معتقد است که نرم افزار تشخیص چهره تنها می‌تواند به در تصمیم گیری کمک کند و قضاوت کننده‌ی نهایی حتماً باید یک انسان باشد.
