بسیاری از پزشکان میگویند والدین بسیاری را دیدهاند که به فرزندان خود برای مراجعه به پزشک رشوه میدهند. هیچگاه به فرزند خود نگویید که اگر رفتار خوبی داشته باشی برایت اسباببازی میخرم. به جای آن میتوانید بگویید که ما بعد از اتمام کار میتوانیم مثلاً به باغوحش برویم و یا هر تفریح لذتبخش که کودک دوست دارد انجام دهید و این تفریح را منوط به رفتار وی در مطب نکنید.
هیچگاه برای تنبیه کودک از تهدید استفاده نکنید
بسیاری از والدین فرزند خود را تهدید میکنند که «اگر بچه خوبی نباشی تو را پیش دکتر میبریم تا آمپول بزند؟» یا «اگر دست از گریه کردن برنداری تو را پیش دکتر میبرم؟» این جملات تنها کودک را عصبیتر و ناراحتتر میکند.
در منزل با کودک خود دکتر بازی یا دندانپزشک بازی کنید
میتوانید در منزل با کودک خود دکتربازی کنید، مثلاً دندانهای وی را معاینه کنید و یا به صدای قلب او گوش دهید. بگذارید او هم همین کار را با شما بکند. در ضمن کودک را تشویق کنید که اسباببازی و یا شیء مورد علاقه خود را هنگام مراجعه به کلینیک ببرد.
کتابها و داستانهایی در مورد مراجعه به پزشک برای وی بخوانید.
طرز برخورد با کودک در مطب و کلینیک و بعد از آن
آرام و مثبت باشید
سعی کنید هرگونه نگرانی و اضطراب را از خود دور کنید. کودکان نسبت به رفتار والدین خود بسیار حساس هستند به طوری که رفتار و اضطراب والدین کاملا به صورت ناخودآگاه به کودک منتقل میشود. انتقال این احساسات منفی گاهی به کلامی گاهی به صورت غیرکلامی و رفتاری است.
در مورد آنچه که در مطب میبینید صحبت کنید
در محیط مطب و کلینیک به اطراف خود نگاه کنید و در مورد آن با کودک خود صحبت کنید. اگر ماکتی از بدن و یا دهان وجود دارد در مورد آن با کودک صحبت کنید و توضیح دهید. این کار باعث کاهش اضطراب در کودک میشود.
کودکتان را نزدیک خودتان نگه دارید
از پزشک و دندانپزشک (طوری که کودک خردسال شما متوجه نشود) بخواهید تا جایی که امکان دارد نزدیک فرزند خود باشید. این مسئله در مورد کودکان کوچکتر مصداق داشته و در مورد کودکان بزرگتر اثری معکوس دارد.
احساسات فرزند خود را بشنوید و قبول کنید
پزشکان و دندانپزشکان انتظار دارند که با کودکی مضطرب و ناراحت مواجه شوند، بنابراین اگر فرزند شما ناراحت و بی قرار است خجالتزده و یا متعجب نشوید و کودک را به خاطر این رفتارش سرزنش نکنید.
از پزشک یا دندانپزشک خود خواهش کنید که در مورد کارش توضیح دهد
این کار کمک میکند که کودک متعجب و هیجان زده نشود. بهترین روش این است که پزشک یا دندانپزشک در مورد وسایل توضیح داده و اجازه دهد کودک به وسایل بیخطر دست بزند.
بعد از آنکه کار درمان تمام شد با کودک خود برای تفریح بروید
بسته به علاقه کودک میتوانید به باغوحش، رستوران یا کتابفروشی بروید. اگر بتوانید این کار را به صورت یک عادت در آورید (یعنی در او القا کنید که بعد از مراجعه به کلینیک، تفریح و خوشحالی خواهد داشت). میتوانید انتظار داشته باشید که کودک با میل و اشتیاق بیشتری منتظر مراجعه بعدی به پزشک یا دندانپزشک باشد.
در انتها ذکر این نکته بسیار مهم است که انتخاب صحیح و دقیق پزشک و دندانپزشک را جدی بگیرید. در این مورد حتما تحقیق کنید و مطمئن باشید که کودک شما میتواند رابطه خوبی با پزشک یا دندانپزشک خود برقرار کند. اگر به رفتار پزشک یا دندانپزشک کودک خود دقت کنید به راحتی میتوانید متوجه شوید که ایا پزشک یا دندانپزشک به کودکان علاقه دارد یا خیر؟
در صورتی که از پزشک و دندانپزشک خود مطمئن باشید میتوانید انتظار داشته باشید که ترس و اضطراب کودکتان به تدریج و مرحله به مرحله کاهش پیدا کند و در نتیجه شما هم به راحتی و بدون اضطراب کودک خود را همراهی کنید.
برای خواندن بخش اول- دلبندم؛ دکتر که ترس نداره- اینجا کلیک کنید.