تحلیل-سیاسی

یک اقتصاددان اخیرا ادعا کرده است که بخش عظیمی از جمعیت ایران برای تأمین زندگی روزمره به جست‌وجو در سطل‌های زباله روی آورده‌اند!

"پدیده بی‌دولتی در اقتصاد" چیست و چگونه می‌تواند یک بازار قوی را ضعیف کند، قدرت خرید مردم را از بین ببرد و موجب بروز گرانی دلبخواهی بشود؟

چرا سرعت دولت در ارائه دستاوردهای اقتصادی کند شد و چرا پزشکیان نتوانسته اثر رفتارهای درست و نجیبانه‌ای مثل کاهش درآمدهای مالیاتی دولت و کاهش تورم را پررنگ‌تر کند؟

چرا اصلاح‌طلبی به "بلواطلبی" تبدیل شده و چرا اصلاح‌طلبان که زمانی قرار بود عاملی برای اصلاح انتقادات و خشم‌ها باشند اما اکنون تصمیم گرفته‌اند در کنار خشم‌ها قرار بگیرند؟

در شرایط امروز و اکنون کشور یک اقدام فوری و راهبردی در جهت بهبود معیشت مردم وجود دارد که کارشناسان معتقدند، می‌تواند بهترین کار دولت پزشکیان در مقطع فعلی باشد. اگر به نحو درستی انجام شود.

اختلاف قیمت‌های عجیب مواد غذایی در تهران که حتی از میانگین قیمت هم بسیار بالاتر هستند؛ ضرورت نظارت‌های دولتی و قضایی را دو چندان کرده است.

یکی از تئوریسین‌های اصلاح‌طلب در یادداشتی از سیاستمداران و سیاست‌گذاران ایرانی خواسته است که با تز "توافق به هر قیمتی" عازم خانه‌ی دشمن شوند و نه با شمشیر که با کلام بجنگند!

یک عضو مبرّز حزب اصلاح‌طلب کارگزاران از رئیس‌جمهور پزشکیان خواست نظارت‌های خود را افزایش دهد و نقایص و ناکارآمدی‌های دولتش را برطرف کند.

اتحاد و همدلی مردم در ایام جنگ 12 روزه نشان داد که تحلیل‌های برخی اصلاح‌طلبان درباره بحران‌زدگی و اعتراض‌آلود بودن جامعه ایرانی غلط است. با این حال این عده اما در پسا جنگ هم توبه نکرده‌اند!

چرا تئوریسین‌های اصلاح‌طلب به خط شده‌اند تا دولت پزشکیان را تب‌زده و ضعیف کنند؟ برخی اصلاح‌طلبان ستادی چه سودی از این تزریق ضعف به قامت دولت نجیب پزشکیان می‌برند؟