دولت-پزشکیان

"بانیان آشوب" و بازندگان سیاسی که سال‌ها به دنبال فتنه‌انگیزی و ایجاد فضای سیاه در کشور بودند اما در پسا جنگ و با مشاهده وحدت مردم و حاکمیت بازی جدیدی به راه انداختند. آن بازی جدید چه بود؟!

برخی دولتمردان در حالی تصور می‌کنند "تأمین کالا و مایحتاج مردم" یک هنر است که اینطور نیست و حتی اگر آنها نباشند هم این قضیه محقق می‌شود. لکن مسئله و هنر اصلی، "کنترل نرخ‌های بیقاعده در بازار" است.

یک مقام اطلاع‌رسانی دولت گفته است:‌ نمی‌شود عده یا جریانی بخواهند نظم و نسق بازار را برهم بزنند و هیچ برخوردی هم با آنان نشود.

"خودرو" و مسکن باید از کالای سرمایه‌ای به یک کالای مصرفی تبدیل شود. مسئله‌ای که برای داشتن یک اقتصاد پیشرفته همه باید به سمت آن عزیمت کنیم.

دولت همواره از کمی بودجه و زیاد بودن مخارج بروکراسی شکایت دارد. اما در این میان چرا کسی از درآمدهای رها شده دولت و یا قوانینی که موجب صرفه‌جویی هستند ولی اجرا نمی‌شوند سخنی نمی‌گوید؟

"نخبه" کیست و چرا یک سیستم حکمرانی باید برای استفاده از نخبگان و مراقبت از آنها برنامه همیشگی داشته باشد؟

روند احیا و بهره‌برداری واحدهای صنعتی راکد و نیمه فعال در دولت پزشکیان از سرعت خوبی برخوردار است و آمارهای خوبی در این زمینه به گوش می‌رسد.

این بدیهی بود وزیری که در دهه 90 و در عین تورم پایین از امکان سیاست نفت در برابر غذا حرف می‌زد؛ امروز و در دهه جدید که تورم در حدود 30 درصد قرار دارد هم طبیعتا به صحنه می‌آید و سیاه‌نمایی می‌کند!

چرا باید در یک محفل دانشگاهی به اسم علم و جامعه‌شناسی اما حرف‌های قوم‌گرایانه، سیاه‌نما و دروغی شنیده شود که نتیجه‌ای جز تشویق به ایجاد خشونت و تنش سیاسی ندارند؟

رئیس جامعه مدرسین خواستار بسیج عمومی برای مقابله با گرانی شد. در کنار این خبر اما این سؤال مطرح است که چرا انتقادات علمای قم از وضعیت گرانی راه به جایی نمی‌برد؟