زیدآبادی

زیدآبادی در مورد ارزیابی خود از نحوه مواجهه مجلس دوازدهم با دولت سیزدهم گفت: فعلا نه سیاست دولت مشخص است و نه سیاست مجلس. معلوم نیست دعواها سر چیست و انگار همیشه کسی که در پاستور است با کسی که در بهارستان حضور دارد، دعوایی با هم دارند. احتمالا این دعواها هم سر انتخابات آینده ریاست جمهوری است.

زیدآبادی نوشت: کشوری که قادر به پرورش چهره‌های برجسته و متنوع سیاسی برای رقابت بر سر ادارهٔ جامعه نباشد و یا به فرض وجود آن چهره‌ها مانع شکل‌گیری رقابت آزاد و عادلانه بین آنان شود، جاذبه‌ای برای بشر امروز ندارد.در واقع روسیه با تمدید ریاست جمهوری پوتین و تهدید به جنگ اتمی، فقط ضعف خود را به نمایش می‌گذارد!

احمد زیدآبادی نوشت: نکته عجیب اینکه وی لابد در منابع دینی از قول بزرگان خوانده است که مؤمن اندوهش در دلش پنهان است، اما چرا اندوه کاظم صدیقی همیشه در چهره‌اش نمایان است؟

زیدآبادی نوشت: «مادامی که افرادی اجازه داشته باشند یا به خود اجازه دهند که به پر و پای مردم در معابر و امکان عمومی بپیچند، این صحنه‌ها در هر گوشه از کشور تکرار می‌شود و عده‌ای هم خواه ناخواه از آن فیلم می‌گیرند و فیلم هم لاجرم منتشر می‌شود. با بازداشت و زندانی کردن هم نه می‌توان جلوی فیلمبرداری از این صحنه‌ها را گرفت و نه مانع انتشار آن‌ها شد.»

احمد زیدآبادی نوشت: با این روندِ "رو به نصف" چه بسا روزی فرا رسد که افرادی با 20 رأیِ اعضای خانواده‌شان نیز بتوانند به عنوان "نمایندۀ مردم تهران" وارد مجلس شوند.

نخستین نتیجه‌ای که از این ترکیب می‌توان گرفت، عدم اکثریت یافتن نیروهای متمایل به جبهه پایداری و یا همراهان تندرو آنها در دیگر ائتلاف‌هاست. آنها به مدد مشارکت بسیار پایین مردم در چند شهر بزرگ به‌خصوص پایتخت، شماری از نیروهای پرسروصدای خود را وارد مجلس کرده‌اند، اما نشانه‌ای از اکثریت یافتن آنها در ترکیب کلان مجلس دوازدهم در دست نیست.

احمد زیدآبادی روزنامه نگار : این کسانی که از تهران راهی مجلس می شوند، قرار است در آنجا ابتکار عمل را به دست گیرند یا اینکه از داخل و خارج مجلس، کنترل و مهار شوند؟ اگر ابتکار عمل دست این گروه باشد، باید منتظر تصاعد بحران در هر زمینه‌ای بود.

کلاً در کشور ما قرار نیست کسی ذهنیتش را با واقعیت تطبیق دهد، این واقعیت است که باید خودش را با ذهنیت افراد سازگار کند!

احمد زیدآبادی نوشت: برخی اصولگرایان در رقابت انتخاباتی با یکدیگر، جرایم و مفاسدی به دیگر اعضای ائتلاف نسبت می‌دهند که اگر درست باشد، جای طرف باید در زندان باشد و اگر نادرست باشد، اتهام‌زننده باید غرامتی بابت اتهام خود بپردازد.

زیدآبادی نوشت: کاندیدای ناآشنا به کشورداری اگر از این زرنگی‌ها بی‌بهره باشد، در کشاندن فامیل خود به پای صندوق رای هم ناکام می‌ماند چون هیچ فامیلی به صرف قوم و خویشی به نفع آدمی که به نظرشان اصطلاحاً "پخمه"و "بی‌بخار" آید، بسیج نمی‌شوند.