در جریان حکمیت پیکار صفین، خوارج دست کم دو اشکال به امام علی (ع) برای پذیرش حَکَمیّت وارد می کردند: نخست با استدلال به آیه «إنِ الحُکمُ إلّا لِلهِ» حکمیت را در صلاحیت بندگان خداوند نمی دانستند؛ دوم اینکه امام (ع) را متهم به انتخاب دو حَکَم غیرعادل می کردند
