اراده، آگاهی و اختیار، اساس پذیرشها و تعهدات انسانی، و فرهنگ، مولود و دامنه بروز آن در میان جوامع می باشد،(1) که در شکل گیری، تکامل و تعالی اجتماع مهمترین نقش را ایفا می کند. به طوری که تحولات و اصلاحات سرنوشت ساز، عموما میراث رویکردهای عظیم فرهنگی در مقیاسی وسیع بوده، که با بعثت و ظهور مصلحانی راستین و در راس آنان انبیاء عظام صورت پذیرفته است.
