اطاعت

السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلّت بفنائک

چون صادق علیه السلام مُتوفّا شد عبداللّه پسر وی و موسی علیه السلام دعوای امامت کردند و وجوه و رؤسای شیعه در سرای امام موسی علیه السلام بودند

یکی از سؤالهایی که همواره در مباحث مربوط به حضرت مهدی علیه السلام پرسیده می شود، درباره آغاز امامت آن حضرت در سن و سال خردسالی است; به این بیان که چگونه ممکن است امر خطیر امامت به عهده انسانی خردسال گذاشته شود؟

«یا علی، لو أنّ عبداً عبداللّه عزّو جلّ مثل ماقام نوحٌ فی قومه و کان به مثل احدٍ ذهباً فأنفقه فی سبیل اللّه و مدّ فی عمره حتی حجّ ألف عامٍ علی قدمیه ثم قتل بین الصفا و المروة قتل مظلوماً ثمّ لم یوالک یا علی لم یشمّ رائحة الجنّة و لم یدخلها»

با ژرف نگری در منابع فرق اسلامی و روایات پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله)، به این نتیجه می رسیم که بهترین و محکم ترین نقطه وحدت اسلامی قرآن و عترت است.

1. استقامت در اطاعت از خداوند راز موفقیت در دو جهان در اطاعت از فرامین خداوند نهفته است

در دومین فراز از دعای امام عصر(عج) سخن از اطاعت به میان آمده (اللّهم ارزقنا توفیق الطّاعة) واژه اطاعت در اصل از «طَوع» به معنی فرمانبری از روی اختیار است، در مقابل آن، واژه «کُره» به معنی اطاعت اجباری است. در قرآن در چهار مورد این دو واژه در کنار هم قرار گرفته اند.(1)