امام-حسین-علیه‌السلام-و-کربلا

از جمله مواردى که گریة بر آن تأکید فراوانی شده است گریه بر مصائب اهل‌بیت: ، به ویژه سرور شهیدان، حضرت سیّدالشهدا (ع)  است که عبادتى بس بزرگ و داراى پاداشى عظیم و دواى دردهاى معنوى و آماده کنندة انسان براى توبه و آمرزش و نایل کننده آدمى به رحمت بیکران خداست و انسان را به آستان رحمت الهی نزدیک می‌کند.

بعد از آنکه حضرت ابراهیم (ع)  هاجر(س) و فرزندش اسماعیل (ع)  را در سرزمین بی‌آب و علف مکّه تنها گذاشت، فرزند خردسالش پای به زمین زد و آب زمزم از آن جاری شد؛[1] امّا خداوند در عوض روزهایی که در صحرای کربلا مانع آب‌رسانی به حضرت سیّدالشهدا (ع)  شدند، میلیون‌ها چشم گریان را همچون چشمه‌ای جاری، به امام حسین (ع)   ...

شهداى کربلا بهترین شاهد براى شناخت مشتاقان واقعى هستند که نخوردند و نیاشامیدند و در دنیا ساکن نشدند و خدا را شب و روز عبادت کردند تا آنکه خود را به آنچه مشتاق بودند رسانیدند. حضرت سیّدالشهدا (ع)  در شأن آن شهداى والامقام مى فرماید:

بی شک، هر کس قصه کربلا و ماجراهای آن را می خواند، عمیقاً اندوهگین و غصه دار می شود و از آن چه در آن سرزمین، بر حسین و اهل بیت و اصحابش علیهم السلام گذشته، متأثر می شود و ناخودآگاه به امام گرایش می یابد و برای او دل سوزی می کند و این، حالت روحی بسیاری از کسانی است که مصیبت عاشورا را شنیده یا خوانده اند؛ در حالی که بعضی از آنها نه تنها شیعه نبوده، ب ...

چرایی قیام عاشورا، از پگاه شکل گیری این نهضت سترگ، توجه دانشمندان و احیاگران دینی و مصلحان سیاسی و اجتماعی را به خود معطوف ساخته و در شمار مهم ترین پروژه های پژوهشی تحلیلگران و ژرف اندیشان قرار گرفته است .

برای بسیاری از انسان‌ها که یگانگی خداوند را باور ندارند و یا خداوند را انکار می‌کنند، باید دلایل و استدلال‌های فراوانی اقامه کرد تا بتوانند به یگانگی پروردگار ایمان بیاورند

از آن جایی که امام حسین (ع)  به مقام یقین رسیده بود، باور داشت که وعده‌های پروردگار در حقّ ایشان تحقّق خواهد یافت

مجله: نامه جامعه - شماره 30در نگاه اندیشمند مسیحی آنتوان بارا

امام حسین علیه السلام یکی از کانون های اصلی توجه شیعه در نگاه شیعه به تاریخ دینی و مقدسش بوده و هست. معنویت یکی از ابعاد کمترپرداخت رخداد عظیم کربلا است

سخن از برپا کنندگان حادثه اى بى مانند، واقعه اى عظیم، اتفاقى عبرت آموز و حقیقتى بى شبه و مثل است، که براى تمام انسان ها، در همه ادوار حیات و زندگى، منبعى سرشار از پند و موعظه و نصیحت و درس است.