امیرالمومنین

در فرهنگ ما ایرانیان و شیعیان، عدالت با نام مولای متقیان آن چنان در آمیخته که علی (ع)، عدالت را تداعی می کند و عدالت علی (ع) را، و این همراهی و تداعی، نه ساخته ذهن ما و نه برآمده از عقاید شیعی ماست؛ بلکه چون عدالت همواره آمیزه زندگی و سلوک او بوده، این دو واژه بدون هم ناقص و بی معنا شده اند و سخن گفتن از عدالت بی علی (ع)، و علی بی عدالت، نازیبا و ...

بازخوانی وقایع ناظر به ولایت و امامت علی (ع) قبل و بعد از پیامبر (ص)   اگر علی (ع) هیچ فضیلتی جز نزدیکی به پیامبر آخرین نداشت، باید مورد تکریم بزرگان این امت می بود؛ اتفاقی که نیفتاد

امامان و شیعیان، همیشه ولایت امیرالمؤمنین (ع) را یادآوری می کردند   پیامبر (ص) نه تنها در مجامع عمومی که در هر فرصتی به اصحاب خود درباره علی (ع) سفارش می کرد و جایگاه رفیع او را به یاد آنها می آورد

بازخوانی یک دستورالعمل رفتار اجتماعی از کلام حضرت علی (ع)   سوالی که برای انسان ها و به خصوص جوان ها مطرح می شود، این است که آیا در تنظیم روابط اجتماعی مان قاعده و مبنایی داریم که در همه حوزه های روابط اجتماعی به کار ما بیاید و به ما کمک کند؟! اگر چنین قاعده ای وجود داشته باشد به ما خیلی کمک می کند

چکیده شناخت خلق ها و تمیز محمود و پسندیده از مذموم و زشت آنها و آراسته شدن به اخلاق پسندیده و نیکو و زائل ساختن اخلاق ناپسند از نظر امیرالمؤمنین در رأس دانش ها قرار دارد

عیب پوشی یا سترالعیوب   ضد کشف عیوب، پوشیدن و مخفی کردن عیب هاست و آن از شعبه های نصیحت است، و حدی برای ثواب آن نیست

زهد   زهد در لغت، ترک میل به شیء است. (التعریفات، ص102) و در اصطلاح اخلاق ضد حب دنیا و رغبت به آن است

علامت متقیان   حضرت علی(علیه السلام) در علامات پرهیزگاری می فرماید: یعفو عمن ظلمه، و یعطی من حرمه، و یصل من قطعه؛ پرهیزگار از کسی که به او ستم کرده می گذرد و به آنکه محرومش ساخته عطا می کند و با کسی که پیوندش را قطع کرده می پیوندد (همان، خطبه 193)

چکیده:   مطالبی که پیش روی شماست درباره احسان و سفره کرامت امیرالمؤمنین علی علیه السلام می باشد که یکی از سنت های حسنه در روز عید غدیر این است که مردم در ظهر آن روز اطعام دهند و در شب آن روز مردمی را که روزه دار هستند را افطاری دهند که ما فضیلتی که در آن می باشد را از قرآن و اینکه عمل و سیره ی اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام در چنین روزی ...

یکی از منابعی که از دیرباز در مباحث انتقادی درباره «جایگاه و منزلت زن در نگرش دینی»مورد استفاده قرار گرفته است کلام امیرالمؤمنین علیه السلام در نهج البلاغه می باشد