بدعهدی-آمریکا-در-برجام

اعضای اروپایی برجام با فعال‌سازی مکانیسم حل اختلاف، پیکر بی‌حان توافق هسته‌ای را هم در برزخ انداختند و اکنون دولت روحانی وارد جاده یک‌طرفه‌ای شده که انتهایش بازگشت قطعنامه‌های شورای امنیت است.

چرا غرب و آمریکا نسبت به رفتارها و اقدامات ظریف و روحانی، هیچ اهمیتی نشان نمی‌دهد؟ به نظر می‌رسد پاسخ این سؤال را می‌توانیم در گذشته و سابقه این افراد پیدا کنیم.

متاسفانه دولتمردان در اقدامی تأمل برانگیز، هم وضع موجود اقتصادی در کشور و هم بی دستاوردی برجام را ناشی از پدیده‌ای به نام ترامپ نامیده و مدعی هستند که دولت در موارد مذکور بی تقصیر است.

رسانه‌ها و مقامات رسمی بین‌المللی مواضع مختلفی در قبال پاسخ جمهوری اسلامی به بدعهدی‌های آمریکا در توافق هسته‌ای اتخاذ کرده‌اند.

نامه تضمین سلطان قابوس درباره جدیت آمریکایی‌ها برای مذاکره با ایران توسط صالحی و ولایتی به دست آیت‌الله خامنه‌ای رسید بدون آن‌که محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور آتش‌پاره ایران اطلاع پیدا کند.

آمریکا به دنبال آن است که اگر ارتش ونزوئلا به مردم حمله نمی‌کند، مردم به ارتش حمله کنند و آن را به واکنش وادارند، چه در مرز، چه در کاراکاس. بازنمایی تصویر «دیکتاتور» در رسانه‌ها با خونریزی راحتتر است.

متاسفانه اظهارات تأمل برانگیز و نسنجیده از سوی برخی از مقامات ارشد دولتی، ادراکی به غایت خطرناک در میان مقامات آمریکایی و همپیمان واشنگتن پدید آورده است.

کاهش 15 میلیارد دلاری ذخایر ارزی بانک مرکزی، منفی شدن 37 میلیارد دلاری خالص حساب سرمایه کشور، افزایش 20 میلیارد دلاری واردات و جهش 2 برابری بدهی خارجی ایران، محصول عملکرد برجام است.

کاهش 15 میلیارد دلاری ذخایر ارزی بانک مرکزی، منفی شدن 37 میلیارد دلاری خالص حساب سرمایه کشور، افزایش 20 میلیارد دلاری واردات و جهش 2 برابری بدهی خارجی ایران، محصول عملکرد برجام است.

«بی‌شک یک پایان تلخ بهتر از یک تلخی بی‌پایان است. سال‌ها هزینه برای تنظیم قراردادی به نام برجام همه مردم ایران را به بهبود وضعیت در کشور دلخوش کرده بود..» این‌ها عبارات رسانه‌های بزک کننده برجام است.