در سال 1946 تنها کمی بعد از پایان جنگ جهانی دوم، «لوییس اسلاتین» فیزیکدان در مقابل میزی در آزمایشگاه ملی لس آلاموس در نیو مکزیکو ایستاد و افکار خود را به دقت روی جسمی متمرکز کرد که در مقابلش قرار داشت؛ در حالی که انگشت شست دست چپش را در حفره بالای یک شیء گنبدی شکل از جنس بریلیوم قرار داده بود، با انگشتان دیگرش جسم را به دقت نگه داشته بود.
