جانباز

بنیاد شهید یک خانواده سه میلیون نفری است که از این تعداد 600 هزار نفر را جانبازان تشکیل می‌دهند. افرادی که برای آزادی این مرز و بوم عضوی از بدن خود را از دست داده‌اند و بعد از گذشت حدود سی سال هنوز هم با بسیاری از مشکلات در حوزه‌های فراوان دست و پنجه نرم می‌کنند.

اعزام بیش از ششصد رزمنده افغانستانی تعلیم دیده و ورزیده، طی دو نوبت در تیپ ابوذر و با فرماندهی قرارگاه رمضان در مناطق عملیاتی کردستان، شایسته تأمل است.

سال‌ها دست و پنجه نرم کردن با مشکل تخلیه‌ی ترشحات سینه، سبب شده است تا به روشی ابتکاری متوسل شوم. هر 24 ساعت یکبار دراز می‌کشم و از بچه‌های حدود پنج سال می‌خواهم تا پشت و قفسه‌ی سینه‎‌ام را لگد کنند.

ما باید همیشه کنار هم باشیم و نمی‌توانیم لحظه‌ای از هم جدا شویم. یا من باید خانه باشم یا ایشان باید همراهم باشد. ماشین‌مان را طوری طراحی کرده‌ایم که آقای آملی بتواند داخلش قرار بگیرد.

حاج قاسم سلیمانی به من می‌گفت که نیروهای حشدالشعبی عراق ترجمه عربی کتاب «پایی که جاماند» در دستشان است و به من می‌گویند که ما بعثی‌ها را به واسطه کتاب این جوان ایرانی بهتر و بیشتر شناخته‌ایم.

اعزام بیش از ششصد رزمنده افغانستانی تعلیم دیده و ورزیده، طی دو نوبت در تیپ ابوذر و با فرماندهی قرارگاه رمضان در مناطق عملیاتی کردستان، شایسته تأمل است.

«کبری حافظی» همسر شهید «سیدنور خدا موسوی» است. او نشان درجه یک الگوی تعالی زن جهادی ایرانی اسلامی را دریافت کرده است. سید نورخدا روز 17 اسفندماه سال 87 در منطقه «لار» استان سیستان و بلوچستان، مورد اصابت گلوله گروهک تروریستی عبدالمالک ریگی قرار گرفت و از ناحیه سر مجروح شد و به کما رفت.

مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ به دیدار جانباز 35 درصد «حسین اسماعیلی» رفت و از تحقق آرزوی سفر این جانباز به کربلای معلی خبر داد.

هر وقت با هم حرف می‌زدیم امکان نداشت از جبهه و جنگ تعریف نکند. از دلاورمردی‌های جانبازان و رزمندگان صحبت می‌کرد. وقتی می‌خواست برای دخترمان قصه بگوید از ماجراهای زمان جنگ و خاطراتش می‌گفت.

بنده چند بار برای شرکت در جنگ با داعشی‌های تروریست اقدام کرده‌ام، حتی از فرمانده سپاه استان نامه گرفته‌ام و همین حالا هم همه وسایلم در کیفم آماده است؛ولی فرمانده تیپ به دلیل مجروحیت نگذاشت بروم.