جنگ-12-روزه

ابوترابی در تمام مدت حضورش در این اردوگاه سعی کرد تا میان اسیران ایرانی اتحاد و یکدلی ایجاد و از بروز مسائلی که به شکنجه و اذیت و آزار اسرا از سوی عراقی‌ها منجر می‌شد، جلوگیری کند. علاوه بر این از تقویت روحیه معنوی اسرا نیز غافل نبود.

در این مسیر حسابی گریه می‌کردم؛ کنار جوانان بهشتی بودن، قلبم را رقیق‌تر کرده بود. من عملیات را مجسم می‌کردم؛ تجسمش نیز خیلی سخت بود.

شهید کاظمی پس از پیروزی انقلاب اسلامی تحصیل در خارج را رها کرد و به میهن اسلامی بازگشت و با گذراندن دوره آموزشی عمومی سپاه در پادگان امام علی (ع)، به عضویت سپاه در آمد.

تنها سه روز بعد از اینکه ایران قطعنامه 598 را پذیرفت، سپاه سوم ارتش متجاوز عراق، با استعداد 13 لشکر، تهاجم خود را در روز جمعه 31 تیر 1367 آغاز کرد.

انتشارات روایت فتح به‌ تازگی کتاب «پشت میز نَشین‌ها» تالیف مسعود مختاری را روانه بازار نشر کرده است.

با یکی از مجروحین که آن روز اول دستش را گذاشتم روی شانه‌ام و او را از تونل وحشت می‌کشیدم، به نام محمد بنایی، که هم‌محله‌ای بودیم، فامیل شدیم و این فامیل شدن‌مان را در اسارت فهمیدیم.

غلامعلی قاسمی، هم‌بند و همراه مرحوم ابوترابی گفت: تقریظ، حتماً به دیده شدن اثر کمک می‌کند به ویژه این‌که صاحب تقریظ یک کتابخوان و کتاب‌شناس حرفه‌ای است.

پس از ناکامی گروهک‌های تجزیه‌طلب و تروریستی در خلال جنگ 12 روزه آمریکایی‌ها آن‌ها را عناصر بدون دستاورد و مصرف کننده یاد کرده بود.

شهید محمد بروجردی می‌گوید: یکی از خصوصیات بارز شهید کاظمی این است که بچه‌ها سریع به او علاقه‌مند می‌شوند. به‌خصوص در کردستان نشان داد که کردها چقدر به او علاقه داشتند و دارند.

امروز که ما تنها دوازده روز جنگ را تجربه کردیم و اثر روانی آن هنوز بر جانمان سنگینی می‌کند بهتر می‌توانیم درک کنیم که آن هشت سال بر مردمان این کشور چه گذشت. آن سال‌ها تنها آمار و ارقام نیست...