شاه

شیخ علی بن حسین بن عبدالعالی کرکی، مشهور به محقق ثانی، عالم کرکی الاصل - منسوب به کرک نوح (1) - است که به طور عمده در نجف تحصیل کرد و به لحاظ فقهی، به رتبتی بلند دست یافت; آن گونه که وی را محقق دوم و خاتم المجتهدین عصر خویش می نامیدند

در میان قرون اسلامی قرن یازدهم هجری درخشندگی خاصی دارد. عالمان بزرگی چون میرداماد, شیخ بهایی, میرفندرسکی, صدرالمتالهین, محمدتقی مجلسی, فیض کاشانی, محقق سبزواری, محمدباقر مجلسی, محقق خوانساری و سیاست مدارانی چون شاه عباس اول, خلیفه سلطان, شیخ علی خان زنگنه, و

محمد باقر سبزواری، معروف به محقق سبزواری، در سال 1017 ه . ق. به دنیا آمد. (1) وی فرزند محمد مؤمن خراسانی است که پس از وفات پدرش به اصفهان آمد و در آنجا سکنی گزید (2) و در اندک زمانی سرآمد علمای عصر خود شد; به گونه ای که پس از چندی به درخواست شاه عباس دوم سمت امامت جمعه و جماعت و منصب شیخ الاسلامی را پذیرفت. (3)

سلسله صفویه هم چون دیگر خاندان های حکومت گر در ایران قبل از صفویه ، کشور را بیش تر از دو طریق نظامی و اداری اداره می کردند

اگر تاریخ تولد شاعر را 958ه.ق بگیریم و با تاریخ درگذشت علی نقی قاضی یعنی سال 1060ه

اسناد پادریان کَرمِلی، به کوشش دکتر منوچهر ستوده با همکاری ایرج افشار، تهران، مرکز نشر میراث مکتوب، پاییز 1383، بیست و دو + 328 ص، زرکوب، تصویر، فهرست.

در دوره صفوی، با مهاجرت گسترده هنرمندان و شعرای ایران به سرزمین هند روبرو هستیم که اوج این مهاجرت ها در دوره سلطنت شاه طهماسب است

میرمحمّد معصوم بهکری (944 1019 ه . ق) از شعرا، اطبّا، و تاریخ نگاران دوره اکبرشاه گورکانی است

بیش تر ایرانیانی که از تاریخ خودآگاهی دارند محمدباقر مجلسی رادانشمندی بزرگ و مؤلفی پرکار می دانند که علاوه بر خدمات شایسته علمی خود، با فعالیت های سیاسی نیز کوشش کرد ازانحطاط مملکت جلوگیری کند.

قوانین اساسی کشورها به عنوان مادر سند هویت یک کشور، به گونه ای تهیه می شوند که در عین اختصار و ایجاز، از چنان استحکام حقوقی برخوردار باشند که بتوان نظام گسترده سیاسی و حقوقی یک کشور را بر پایه آن بنا کرد و حقوق اداری، حقوق خصوصی، حقوق عمومی و