صفویه

علامه محمد باقر مجلسی «1110 - 1037 ه ق » از عالمان بزرگ و مشهور عصر صفوی است . وی با تلاشهای علمی و عملی خود سهم فراوانی در ترویج مذهب تشیع در ایران داشته است

سلسله صفویه هم چون دیگر خاندان های حکومت گر در ایران قبل از صفویه ، کشور را بیش تر از دو طریق نظامی و اداری اداره می کردند

بیش تر ایرانیانی که از تاریخ خودآگاهی دارند محمدباقر مجلسی رادانشمندی بزرگ و مؤلفی پرکار می دانند که علاوه بر خدمات شایسته علمی خود، با فعالیت های سیاسی نیز کوشش کرد ازانحطاط مملکت جلوگیری کند.

علاّمه محمدباقر مجلسی قدس سره از اعاظم فقهای شیعه دوازده امامی و سرآمد دین پژوهان پارسی زبان در اواخر عهد صفویه است که در سال (1307 ه.ق) در خانواده ای دانش ور و شهیر در اصفهان متولّد شد.

محقق کرکی، شیخ ابراهیم قطیفی، غیاث الدین منصور، و محقق سبزواری از دانشمندان شیعی برجسته و نقش آفرین در عصر صفوی بوده اند .

در شماره گذشته با نفوذ تشیع در لبنان، فراز و نشیب تشیع در این سرزمین، اقتدار سیاسی و اجتماعی تشیع در قرن سوم هجری و علل شکوفایی تشیع در این سرزمین آشنا شدیم . اینک در این شماره، حیات علمی شیعیان در جبل عامل (یکی از مراکز تمرکز شیعیان در لبنان) مورد بحث و بررسی قرار می گیرد:

ایلات و عشایر آذربایجان و اران و آسیای صغیر که اندک اندک به تشیّع رو آورده و در خانقاه صوفیان اردبیل از شیخ صفی الدین اردبیلی به این سو پرورش یافته بودند به دفاع از این سلسله صوفیه (صفویه) برخاستند

گفته شد که اندیشمندان شیعه در عصر صفویه با بهره گیری از تجربیات علمای شیعه و عصر کتب اربعه، در دوره حکومت آل بویه شیعه امامی در پنج قرن پیش از خود، توانستند تشیع امامی را به عنوان مذهب رسمی ایران در قانون اساسی ایران بگنجانند

دربار صفویه مجمع علما و فقهای بزرگ بود . آنان علاوه بر جذب علما و مجتهدان ایران، علمای مشهور و مهمی را نیز از عراق، سوریه و جبل عامل دعوت کردند .

آیا می توان همه اتهام ها و انتساب ها نسبت به سلاطین صفوی را از جانب مسیحیان و اروپائیان یا عثمانی ها، بی چون و چرا پذیرفت؟ !