ظریف

ظریف تأکید کرد: تقاضا می‌کنیم به FATF خارج از یک بحث شعاری و احساسی رسیدگی شود. در چهارچوبی که منافع ملی و مقاومت که آن هم جزو منافع ملی ماست، به FATF نگاه شود.

چه موافق مذاکره باشیم و چه مخالف آن، اینکه فردی در جایگاهی غیرمرتبط با موضوع مذاکره، از آمادگی برای مذاکره بگوید و از سویی فردی که مسئول سیاست خارجی دولت است، آن را رد کند، نشان از دوگانگی در دولت پیرامون موضوع دارد و طبعاً در این مسیر، نظر وزارت خارجه که ذی‌ربط موضوع است، ارجح خواهد بود.

دستگاه قضایی به وظایف خودش واقف است و عمل خواهد کرد و هیچ اهمالی را تا الان انجام نداده است.

جیغ زدن یک حنجره قوی می‌خواهد که من هم دارم؛ در تظاهراتی که قبل از انقلاب در آمریکا شرکت می‌کردم، هر وقت بلندگو نبود من سخنگو می‌شدم؛ چون نعره من از هر فحشی که آنها می‌دادند، بالاتر بود . فحش‌هایی که در مسیر حل بحران‌ها و مشکلات مردم و ایجاد وفاق می‌خوریم، مثل حباب روی آب است و می‌رود.

وقتی در تجمع اخیر مقابل پاستور تجمع کنندگان پا را فراتر از همیشه گذاشته و در شعارهای خود سه رییس قوه را تهدید و با اتهاماتی عجیب آن ها را مخاطب قرار دادند؛ «اگر آقای ظریف دروغ گفته است سران قوا باید وی را تحت تعقیب قضایی قرار بدهند و بازداشت کنند... سران قوا را زیر پاهای خود به عنوان عناصر کودتاچی له خواهیم کرد.»

نماینده خدابنده در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: قوه قضائیه به دلیل شهادت دو قاضی عزیزمان داغدار است و درست نیست که به این عزیزان حمله شود.

مرکز اسناد انقلاب اسلامی، علی‌رغم این‌که وظیفه بررسی صحت و سقم ادعاهای سیاسی له یا علیه افراد ندارد، در راستای رسالت خود در زمینه صیانت از تاریخ انقلاب اسلامی و نیز در پاسخ به افکار عمومی و درخواست اهالی مطبوعات و رسانه، این ادعا را راستی‌آزمایی کرده است.

رسایی تصریح کرد: آقای پزشکیان آیا راهبرد دولت ما در اروپا تعیین می شود. که آقای ظریف می خواهد مکرر برود. آن هم از سفارت آلمان که در سفارت ما را بست. آلمان باید از ما سیلی بخورد نه اینکه نامه بنویسیم که تو رو خدا به آقای ظریف و همسرش ویزای شنیگن بدهید.

سوال بزرگی که به‌وجود می‌آید، این است که یک عامل ساواک و آمریکا چرا در 5 دهه گذشته همواره در میان مقامات ارشد کشور و فقط هشت سال وزیر بوده!

احمد زیدآبادی، روزنامه نگار و فعال سیاسی هشدار داد: اگر در مقابل این حرکات سکوت شود از فردا هر دسته و گروهی گرد هم می‌آیند و با تشکیل باصطلاح "دادگاه مردمی" یا انقلابی یا صحرایی، رقبا و مخالفان خود را به اعدام محکوم می‌کنند و کشور را به صحنۀ "جنگ همه علیه همه" تبدیل می‌کنند