فتح-خرمشهر

علامه جوادی‌آملی اخیراً در سخنانی تأکید کرد: کسانی که در روز خطر، حافظان دین هستند و گروه اولی که صف قتال را -در مقابل دشمن- تشکیل دادند؛ علما و حوزه‌های علمیه بودند.

روزنامه فاینشنال تایمز در مورد اهمیت فتح خرمشهر نوشت: «خرمشهر، به منزله کلید پیروزی جنگ است.»[1] لوس آنجلس تایمز نیز نوشت: «هرگونه تحولی در منطقه، منافع آمریکا را به خطر می اندازد. پیروزی ایران، آرامش دوستان آمریکا را در منطقه به هم خواهد زد.»[2]

چهار عملیات بزرگ ثامن الائمه، طریق القدس، فتح المبین و بیت المقدس از مقاطع حساس و عملیات های اصلی دوره سرنوشت ساز جنگ هستند

در طول یک و نیم قرن به علّت ضعف حاکمان وقت و استفاده نکردن از توان و قدرت مردم، نیروی نظامی ایران در تمام جنگ هایی که دشمنان بر ایران تحمیل کردند، شکست خوردند و در برخی موارد مجبور به عقب نشینی و واگذاری بخشی از خاک کشور عزیزمان به بیگانگان شدند

شیرین‌ترین لحظه در جنگ لحظه‌ای بود که اولین پیروزی عظیم نصیب رزمندگان اسلام یعنی فتح خرمشهر شد.

اگر جمهوری اسلامی، جنگ را پس از فتح خرمشهر تمام می‌کرد امروز به جای پرسش از علت ادامه جنگ، این پرسش مطرح می‌شد که چرا ما در وضعیتی که برتر بودیم جنگ را این گونه به پایان رساند؟

پس از فتح خرمشهر برای نخستین بار در جلسه مسؤولان و فرماندهان با امام، اتمام یا ادامه جنگ مورد بحث و بررسی قرار گرفت