فرج

سؤالاتم زیاد و کاسه ی صبرم لبریز شده بود. به هر دری می زدم و به دنبال پاسخ می گشتم. خیلی حرف ها می شنیدم اما در هیچ لفظی معنای آرام بخش پیدا نمی شد. سرانجام کلماتی آهنگین و شیرین به همه ی سؤالاتم پاسخ داد. دیگر این کلمات به شمیم حقیقت عطرآگین بود و پاسخ دهنده و گوینده و آرامش دهنده کسی نبود جز گل سرسبد عالم هستی «حضرت مهدی(ع)»،

از آیت الله سید محمد هاشمی گلپایگانی، فرزند مرحوم آیت الله العظمی سید جمال هاشمی گلپایگانی نیز نقل شده که در عالم رؤیا، در محضر پدرشان، مشرف به محضر امام(ع) می شوند و آن حضرت(ع) می فرمایند: «از علائم ظهور، فقط نشانه های حتمی مانده است و شاید آنها نیز در مدتی کوتاه به وقوع بپیوندند. پس بر شما باد که برای فرج دعا کنید».

آنچه که اعتقادها و یا معارف دینی را تأثیرگذار می کند، شهود و یا باور نیست، بلکه «احساس اضطرار» و افتقار و احتیاج است و اثبات خدای متعال شهوداً و یا برهاناً ما را از درجات شیاطین جدا نخواهد کرد. چون آنها نیز این شهود و این حضور را داشتند، ولی چشم پوشیدند.

لازمة معرفت و اطاعت از خدا، شناخت برگزیدگان او و پیروی از آنان است. خداوند برای نشان دادن راه عبادت و اطاعت با تک تک انسان ها سخن نگفته، بلکه پیامبران و امامان معصوم(ع) را برگزیدگان و جانشینان خویش در میان مردم معرفی کرده است. امام باقر(ع) می فرماید:

هویت ما از بعثت آغاز می شود، در غدیر اکمال می یابد، با عاشورا ابلاغ می گردد و در انتظار تداوم می پذیرد تا در فرج در نهایت درخشندگی ظهور یابد.

اشاره: سخن در بیان روایات مربوط به دعای تعجیل فرج بود. دو روایت و برخی از نکات آنها را توضیح دادیم. اکنون به بقیه بحث توجه فرمایید.

شماره ی پیشین عهده دار، تعریف انتظار و منشأ آن بود و گفته شد: انتظار، امری است فطری و برگرفته از آیات و روایات.

یکی از وظایف مهمی که بنا به تصریح حضرت صاحب الامر علیه السلام بر عهده همه منتظران گذاشته شده، دعا برای تعجیل فرج است .

الحمد لله رب العالمین نحمده و نستعینه و نستغفره و نستهدیه و نعوذ به تبارک و تعالی من شرور انفسنا و سیئات اعمالنا و نشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و ان محمدا عبده و رسوله صلی الله علیه و آله و سلم، اوصیکم بتقوی الله و الورع عن محارم الله