محمد-بن‌سلمان

ترامپ همیشه "هنر معامله" را تبلیغ می‌کند، و این دیدار با محمد بن سلمان دقیقاً در چنین چارچوبی است: یک بسته‌ی بزرگ و به شدت گران، برای توازن قدرت در غرب آسیا، با تمرکز روی راهبرد "صلح از طریق قدرت".

غرب‌شیفتگان وطنی که زمانی تا اوایل دهه 90، حسرت‌خوار مدل «اردوغانی» ترکیه بودند و برای «آک پارتی» غش و ضعف می رفتند، با برآمدن ستاره‌ی بن‌سلمان، الگوی جدیدی برای نرد عشق باختن با آمریکا یافتند.

در این بازی نیمه‌تمام همچنان درها به‌سوی عربستان باز است، قفل شدن آن بستگی به رفتار طرف مقابل دارد!

سازمان رسانه‌ای آمریکایی اینترسپت می‌نویسد: ترامپ و هریس، به‌رغم اختلافاتشان در سیاست داخلی، بر سر حفظ سلطه نظامی آمریکا بر خاورمیانه و تداوم وضع خونین موجود در این منطقه اتفاق‌نظر دارند.

حمایت آمریکا از جنایات اسرائیل در غزه و حمایت ایران از آرمان فلسطین، محبوبیت جمهوری اسلامی در میان ملت‌های خاورمیانه را افزایش داد و کارزار واشینگتن برای منزوی کردن تهران در منطقه را ناکام گذاشت.

نیو ایسترن آوت‌لوک می‌نویسد: منطق پشت امضای پیمان‌های ابراهیم، قرار دادن ایران مقابل اعراب و اسرائیل بود، اما با ابتکار دیپلماتیک چین و آشتی تهران با ریاض، به جای ایران، اسرائیل است که منزوی خواهد شد.

مجله آمریکایی «زی» می‌نویسد: محمد بن‌سلمان، ظاهراً اخیراً مشاورهای بهتری استخدام کرده است. سعودی‌ها پس از شکست در یمن و در رقابت منطقه‌ای با ایران، با میانجیگری چین، دست آشتی به سوی تهران دراز کردند.

نشریه «زی» می‌نویسد: چین با اقداماتی مانند برقراری آشتی میان ایران و عربستان، دست به یک کودتای دیپلماتیک در خاورمیانه زده در حالی که شکست‌های دیپلماتیک آمریکا، واشینگتن را در خطر انزوا قرار داده‌اند.

ایالات متحده آمریکا به دنبال پیدا کردن راهی برای به سرانجام رسانده پرونده عادی سازی روابط میان رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی است.

عادی‌سازی روابط میان ایران و عربستان، پیشرفت در حل بحران یمن، آشتی اعراب با سوریه، و بهبود روابط قطر با امارات و بحرین، همگی تحولات مثبتی در خاورمیانه هستند. وجه مشترک آن‌ها چیست؟ عدم دخالت آمریکا.