مریم-طرزی

کمتر کارفرمایی در جهان ِ سرشار از رقابت ِ کسب و کار نوین وجود دارد که بلندپروازانه خواستار ارتقای کسب و کارش باشد، اما چیزی درباره استراتژی رقابتی نشنیده باشد

گاهی تمام زورمان را می زنیم و تمام تلاش مان را می کنیم، اما نتیجه دلخواه به دست نمی آید؛ کمی ناامید می شویم، اما به دور برمان نگاه که می کنیم، کودکان با چشم های کنجکاوشان حواس شان به ماست، که چه می کنیم؛ خیلی سریع از ما الگو می گیرند! لطفا با شادی از نو شروع کنید و امیدوار و پرتلاش ادامه دهید

« ناراحت نباش، مهم نیست؛ می تونست خدای نکرده خیلی بدتر از این بشه، اما شانس آوردی»! « می دونی چه کسایی الان با چه بیماری ها و مصیبت های کلانی دست و پنج نرم می کنند، غم تو که چیزی نیست؛ الکی غصه میخوری؛ بدتر از بد بسیار است»! به نظر شما این عبارات برای تسکین درد و اندوه موثرند یا بیشتر با بی ارزش نشان دادن رنج ما، نمک بر زخم مان می پاشند؟!

بسیار شنیده ایم که مادری از اینکه فرزندش می ترسد، نگران است؛ مادران با تجربه در پاسخ به نگرانی اش با اطمینان می گویند: " نترس! این ترس ها کاملاً طبیعی اند و به مرور که بزرگ می شود از بین می روند"

بخشیدن خود و غلبه بر گذشته نیازمند مهارت های روانی-عاطفی ظریفی است. در واقع، دردی که دیروز سرگرفته است و امروز هنوز شما از بابت آن احساس گناه می کنید، همچون  نخی شل شده در بافت وجودی شماست؛ اگر آن را بکشید، همه چیز سر باز می کند و در نهایت از هم می پاشد

حتما در محیط های کاری با افراد پرهیاهو و ظاهراً منتقدی مواجه شده اید که همیشه در حال خرده گیری از کار دیگرانند، و با شنیدن هر نظر یا ایده نو یا حتی خلاقانه ای آن چنان با اطمینان آن را رد می کنند و در مذمت آن داد سخن می دهند که فرد ایده پرداز احساس می کند چیز بی ارزشی گفته است؛ در همین راستا بر دیگران بگی نگی این امر مشتبه می شود که منتقد عجب آدم ...

سخت کوشی همیشه منجر به موفقیت نمی شود، اما مؤلفه ای است که به شما امکان می دهد به اهداف زیادی برسید. به هر حال، این روشْ استفاده از منابع در جهت مثبت است. همانطور که می گویند، سخت کوشی اولین قدم برای رسیدن به چیزی است، اما هوشمندانه کار کردن شما را به جایی که می خواهید برسید، می رساند.

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که از سر مهربانی و انسانیت، لطفی در حق کسی می کنید و در مقابل دست کم انتظار تشکری خشک و خالی دارید، اما طرف اصلاً کار شما به چشم اش نمی آید؛ طوری واکنش نشان می دهد که انگار این وظیفه شما بوده است! با بی تفاوتی نگاه می کند و می گذرد! واکنش شما در برابر چنین افرادی چگونه است؟

خوشبختی، شادی، یا کامیابی از دید ارسطو "خیر برتر" است. خیر برتر فعالیت نفس ِ عاقل مطابق با فضیلت است.  بگذارید نه به زبان پیچیده فلسفه یونان باستان که به زبان ساده بگوییم : «چگونه طوری شاد باشیم که به خیر دنیا و آخرت مان بیارزد»؟

از خواب بیدار می شوید، به محض اینکه چشم باز می کنید، کل زندگی پیش چشم تان مجسم می شود؛ تمام اخبار خوب و بدی که شنیده اید، جان می گیرند، تمام اتفاقات در کسری از ثانیه مجسم می شوند؛ چه حس و حال غریبی وقتی فکر می کنید مسئول مستقیم همه اتفاقات، شما هستید! اینکه همه چیز تقصیر شماست! جایی، چیزی، یک آن که حواس تان نبوده است، از کنترل شما خارج شده است! آر ...