من

هستی بی پایان از کران ازلی تا به کران ابدی، واحدی منظم را می ماند که تمام اجزا و مراتب آن از خرد و کلان، هماهنگ و همسو به جانب نقطه مقصود ره می سپارند

این دومین رساله در موضوع کُرّ است که شیخ بهایی(علیه الرحمة) نگاشته است. رساله نخست را با عنوان «احکام الکر فی الاحجام المختلفة» در مجله فقه اهل بیت(عربی) شماره 29 آوردیم. ویژگی رساله حاضر، بسندگی به مباحث علمی مهم در موضوع کُرّ است، یعنی:

دشمنی ابلیس با فرزندان آدم به سبب آن بود که وجود آدم باعث رانده شدن او شد و او می خواست از آنان انتقام بگیرد، ولی وجود شیطان و وسوسه ها و اغواگری های او به سود بندگان خالص و خوب خداست و آنها با مبارزه با شیطان به مرتبه هایی می رسند که بدون آن نمی رسیدند

«فلسفه دین»، عنوانی است که در آن، «فلسفه» به سوی «دین» اضافه شده است و لذا به آن «فلسفه مضاف» می گویند؛ در مقابل فلسفه که به صورت مطلق و عاری از پسوند به کار می رود.

«اِنَّ مَثَلَ عیسی عِنْدَ اللّهِ کَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ قالَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ* الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ فَلا تَکُنْ مِنَ الْمُمْتَرینَ* فَمَنْ حآجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جآءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْنآءَنا وَ أَبْنآءَکُمْ وَ نِسآءَنا وَ نِسآءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَ ...

انسان در عین حال که پس از آزمایش و پیدا کردن دوست خوب، در محبت و احترام و طرز برخورد شایسته با او باید سنگ تمام بگذارد و حق او را ضایع نکرده و به او خیانت نکند، نباید همه اسرار خود را به او بگوید مگر اسراری که اگر دشمن هم آگاه شود، ضرری متوجه انسان نمی شود.

هر جامعه ای که مردم آن با همدیگر مهربان و با محبت و دلرحم باشند، زندگی کردن در آن جامعه زیبا و گوارا بوده و مایه خوشبختی خواهد بود.

در شماره پیش مطالبی درباره معنی و مفهوم تربیت و همچنین طبیعت و زیست شناسی کودک از دیدگاه امیرمؤمنان علی علیه السلام در نهج البلاغه ارائه شد و اینک دیدگان آن حضرت در رابطه با تأثیر محیدط در انسانها، بالاخص کودکان:

در نوشتار پیش، با یکی از ویژگی های جهان هستی، آشنا شدیم. دیدیم که جهان بر صراط مستقیم است و انسان نیز که جزیی بسیار ناچیز از این جهان است باید بر صراط مستقیم باشد. اکنون با ویژگی دیگری آشنا می شویم.

آیا همسایه خوب بودن فقط با سلام کردن هنگام برخورد در کوچه و بازار و دمِ در است و یا تنها بی آزار بودن و کار به کار همسایه نداشتن دلیل خوبیِ همسایه است یا وظائف دیگری نیز متوجه انسان هست؟ چنانکه از آیه شریفه که در شماره چهار(تیرماه84) بیان شد و همچنین بیانات بزرگان دین به دست می آید، انسان وظائف مهم تری نسبت به همسایه خود دارد چرا که منظور از اینهم ...