نظارت-دولت-بر-بازار-و-قیمت‌ها

"جنبش دانشجویی" به‌ویژه طی 15 سال اخیر هرگز در معرض نقد قرار نگرفت و این یک آسیب بزرگ بود که موجب شد فعالان شاخه‌های مختلف این جنبش متوجه ایرادات خود نشوند.

"پدیده بی‌دولتی در اقتصاد" چیست و چگونه می‌تواند یک بازار قوی را ضعیف کند، قدرت خرید مردم را از بین ببرد و موجب بروز گرانی دلبخواهی بشود؟

چرا سرعت دولت در ارائه دستاوردهای اقتصادی کند شد و چرا پزشکیان نتوانسته اثر رفتارهای درست و نجیبانه‌ای مثل کاهش درآمدهای مالیاتی دولت و کاهش تورم را پررنگ‌تر کند؟

چرا "سازمان تعزیرات حکومتی" علیرغم نقش بسیار مهمی که در کنترل بازار و گرانی دلبخواهی دارد اما کارنامه خاصی ندارد و تأثیر خاصی بر مقابله با جرم گرانی نمی‌گذارد؟!

اختلاف قیمت‌های عجیب مواد غذایی در تهران که حتی از میانگین قیمت هم بسیار بالاتر هستند؛ ضرورت نظارت‌های دولتی و قضایی را دو چندان کرده است.

"بانیان آشوب" و بازندگان سیاسی که سال‌ها به دنبال فتنه‌انگیزی و ایجاد فضای سیاه در کشور بودند اما در پسا جنگ و با مشاهده وحدت مردم و حاکمیت بازی جدیدی به راه انداختند. آن بازی جدید چه بود؟!

برخی دولتمردان در حالی تصور می‌کنند "تأمین کالا و مایحتاج مردم" یک هنر است که اینطور نیست و حتی اگر آنها نباشند هم این قضیه محقق می‌شود. لکن مسئله و هنر اصلی، "کنترل نرخ‌های بیقاعده در بازار" است.

یک مقام اطلاع‌رسانی دولت گفته است:‌ نمی‌شود عده یا جریانی بخواهند نظم و نسق بازار را برهم بزنند و هیچ برخوردی هم با آنان نشود.

یک نماینده مجلس در انتقاد شدید از رهاشدگی بازار و گرانی بیقاعده، این سؤال را پرسیده است که چرا هیچیک از طرف‌های نظارتی بر بازار نظارت نمی‌کنند!؟

هر پیشرفتی در سیاست و اقتصاد از جزئیات شروع می‌شود نه از کلیات دهان پُرکنی مثل "لزوم کاهش تورم"(!) قانون خوب و مترقی کالابرگ از جمله همین جزئیات مهم است که باید از آن دفاع کرد.