پژمان-جمشیدی

شواهد می‌گوید که او فضای کاری خود را از قصه زندگی فعالان مجاهدین خلق به سمت سریالی با درون مایه کمدی برده است.

سال 98 سال نسبتا خوبی برای سینمای ایران هم از نظر فروش و هم از نظر کیفیت فیلم‌ها بوده است.

قابل‌انکار نیست که برخی از فیلم‌ها با کاراکترهایشان در ذهنمان ماندگار شده‌اند. کاراکترهایی که گاه خود آن‌قدر پرنفوذ و کاریزماتیک بودند که یک فیلم را فقط با خاطره آن‌ها به خاطر می‌آوریم و برخی در تقابل با کاراکتر روبرویشان بود که فرصت می‌یافتند اوج و فرود شخصیتشان را به رخ مخاطب بکشانند

برزو نیک نژاد با «زاپاس» وارد سینمای ایران شد. یک کمدی ساده و جمع‌وجور که می‌توانست بیننده‌اش را بخنداند و برایش قصه‌گویی کند

خوب بد جلف 2: ارتش سری ساخته پیمان قاسم‌خانی ادامه بر سری اول با همین نام است. با همان بازیگران و موضوعی که در ادامه داستان سری اول نیست اما گهگاه گریزهایی به آن می‌زند

باورش سخت است که کمدی‌های نابی چون «مارمولک» و برخی از بهترین آثار نود شبی تلویزیون، چون «پاورچین» و «شب‌های برره»، حاصل قلم پیمان قاسم‌خانی بوده است

فیلم مغز استخوان، نه واجد کیفیت هنری است و نه محتوا. بلکه می‌توان آن را در مقولۀ عداوة الشرع دسته‌بندی کرد. مخالفت با قانون قصاص و موارد دیگر.