پیری

پژوهش‌ها نشان می‌دهند که علیرغم پیشرفت‌های چشمگیر پزشکی در قرن نوزدهم و نیمه اول قرن بیستم، به نظر می‌رسد که به محدودیت‌های طبیعی طول عمر انسان نزدیک شده‌ایم.

آیا سن انسان مهم است؟ از منظر شغلی، افرادی که مسن به نظر می‌رسند همچنان کار می‌کنند، به موقع می‌آیند، درگیر کار هستند، ارتباط برقرار می‌کنند و اخلاق کاری با کیفیتی دارند، سن‌شان نباید مهم باشد.

ویروس‌ های باستانی که DNA آنها هزاران سال است در ژنوم انسان جابه‌جا می‌شود، می‌توانند علت بسیاری از بیماری‌های مرتبط با افزایش سن باشند.

بر اساس تحقیقات جدید درمورد تغییرات مولکولی مرتبط با افزایش سن، انسان‌ها دو حرکت شدید رو به جلو را تجربه می‌کنند؛ یکی در سن متوسط ​​44 سالگی و دیگری در سن متوسط ​​60 سالگی.

رژیم غذایی، سبک زندگی، ژنتیک و بیماری بر سرعت عملکرد ساعت  ژنتیک افراد تاثیر می گذارد.

محققان تاکید می‌کنند که در حالی که از دست دادن عزیزان می‌تواند پیامدهای سلامتی طولانی‌مدت بدون توجه به سن داشته باشد، تأثیر آن اغلب در طول سال‌های رشد و شکل‌گیری مانند کودکی و نوجوانی شدیدتر است.

غیرفعال‌کردن پروتئینی خاص می‌تواند طول عمر سالم موش‌ها را تا 25 درصد افزایش دهد و راهکاری بالقوه برای مقابله با پیری در انسان باشد.

دانشمندان در یک کشف مهم، پروتئینی را شناسایی کرده‌اند که با افزایش سن، روند پیری را تسریع می‌کند. با مهار این پروتئین، محققان موفق شده‌اند تا طول عمر سالم موش‌ها را به‌طور قابل‌توجهی افزایش دهند و امید به درمان‌های جدید برای مقابله با پیری در انسان را زنده کرده‌اند.

با تکیه بر این تحقیقات، محققان نقش اینترلوکین-11 را در فرآیند پیری شناسایی کردند و دریافتند که افزایش تولید آن منجر به تجمع چربی در کبد و شکم و همچنین کاهش توده عضلانی و قدرت می‌شود. با مسدود کردن بیان این پروتئین، این علائم بارز پیری می‌تواند به شدت کاهش یابد.

دکتر «گری فریزر» از دانشگاه لوما لیندا، می‌گوید که نه‌تنها طول عمر این افراد بیشتر است، بلکه سلامتی‌شان بیشتر می‌باشد، به این معنا که مدت زمانی که در سلامت کامل سپری می‌کنند، در زنان این منطقه چهار تا پنج سال بیشتر و در مردان هفت سال بیشتر از میانگین جهانی است.