شاخص در لغت به معنای بلند و برآمده است. (معین،1380: 603)؛ امّا در مفهوم کاربردی آن، صفات برجسته ای هستند که فرد با کمک آنان می تواند اطلاعات بی شمار در باره یک پدیده را (چیزی یا اتفاقی یا روند حرکتی) طبقه بندی کند و با استفاده از آن، با سرعت و دقّت بیشتر، به بررسی تحوّلات پدیده یادشده بپردازد.
