آزار-خیابانی

پس از تاریکی هوا نباید تنها از خانه بیرون بروی، مواظب نوع لباس‌پوشیدنت باش، همیشه از اینکه در خیابانی خلوت تنها راه بروم می‌ترسم و... این گزاره‌ها و کلیشه‌های روزمره در فرهنگ امروز جامعه ما برای اکثرمان آشناست؛ جمله‌‌هایی که راوی رنجی است که زنان از مزاحمان خیابانی می‌کشند.

‬ چند وقت پیش معاون دادستان مشهد در اظهاراتی دلیل تجاوز به «کودکان» را نه آزارگر جنسی بلکه نوع پوشش کودکان دانست و برای تایید صحبت‌هایش به تجاوز و قتل ندا کودک 6 ساله افغان‌تبار اشاره کرد که متهم 40 ساله نوع پوشش دخترک خردسال را دلیل تجاوز خود عنوان کرده بود.

مهم نیست کجا باشیم، خیابان، مترو، تاکسی، دانشگاه، مراسم تشیع جنازه یک چهره سرشناس چون آیت ا.

-*لیدا عسگرنیا: به‌محض اینکه حرف از آزار جنسی به میان می‌آید بلافاصله شدیدترین وجه آن یعنی رفتارهای جنسی به ذهن متبادر می‌شود.به‌طبع این بخش مهم ترین شکل آزار جنسی است اما فعل ناهنجار و گاه مجرمانه آزار جنسی صورت‌های دیگری هم می‌تواند داشته باشد و دایره شمول آزار وسیع است.

براساس پژوهشی دانشجویی که در دانشگاه تهران انجام شده است، 99 درصد زنان پاسخ‌دهنده تجربه آزار خیابانی داشتند و "نگاه‌های آزاردهنده" با 85 درصد، در صدر آزارها قرار داشت

«پاهایت را جمع کن» و «جای من را اشغال نکن»؛ تاکسی حریم شخصی تو نیست!

آزار خیابانی به عنوان مصداقی از خشونت علیه زنان، آسیبهای متعددی را بر فرد، خانواده و جامعه به بار می آورد