مقاله نشان می دهد که چگونه گفتمان «روشنفکری ترجمه ای » در ایران، دچار جزمیت شده وحوصله و ظرفیت نقدپذیری بقدر کافی ندارد و علیرغم ادبیات انتقادی و شالوده شکنانه، خودمحروم از روحیه نقدپذیری و رفورم است و بعنوان نمونه وقتی کسی چون آل احمد، بطوراستثنائی از این میان، به اجتهاد علیه غرب و انتقاد از فضای بسته روشنفکر مابی می پردازدچگونه مورد حمله و هتاکی ...