در دوران اسارت برای 80 برنامه و مراسم، تحریم بودیم و برگزاری آن برای ما ممنوع بود؛ درواقع، برگزاری آن جرم تلقی میشد و شکنجه و اذیت و آزار را برای ما به همراه داشت اما در چنین شرایطی با عزت، افتخار و نشاط معنوی روزها را سپری میکردیم و تا جایی که برایمان مقدور بود برنامهها را اجرا میکردیم.