حسینیه یعنی عطر صلوات رزمندگانی که خسته و کوفته از عملیات برمی گشتند تا با هم عهد و پیمانی ببندند که تا راه دوستانی که کفن از خون داشتند را ادامه دهند؛ یعنی خاطره شربت ها و چایی ها، خنده ها و شوخی های قبل از عملیات و گریه ها و مرثیه فراق دوستان همرزم در بعد از عملیات، حسینیة یعنی سرزمین هیئتی که حسینی شدند.