آری هوا خوش است و غزل خیز در بهار، باریده است خنده ی یک ریز در بهار، از باد نوبهار حدیث است تن مپوش باید درید جامه ی پرهیز در بهار، اما خدا نیاورد آن روز را که آه گیرد دلی بهانه ی پاییز در بهار، دید و بازدید تو تبریک عید چیست؟ چندین دروغ مصلحت آمیز در بهار،می بینم ای شکوفه که خون می شود دلت از شاخه ی انار میاویز در بهار.