خودشیفتگی

خودشیفتگی خصوصیتی است که در هر انسانی وجود دارد چرا که اگر کسی خودش را دوست نداشته باشد نمی‌تواند دیگران را هم دوست داشته باشد و با آنها ارتباط برقرار کند.

هر فردی دوست دارد تا خود را انسانی بزرگ، مهربان، دلسوز و همدرد جلوه دهد؛ اما برخی از افراد، همواره این خصوصیات را ندارند

تقاضاهای خودشیفته همـواره غیرواقعی است، به لحاظ احساسی هیچ‌ گونه وابستگی به فرزندانش ندارد، ممکن است دیگران را از نظر عاطفی یا حتی بدتر مورد سوءاستفاده قرار دهد، اما این فرد تا آخر برای انتقام‌جویی و یا نزاع بر سر منافع و نیازهایش خواهد جنگید.

افراد خودشیفته نمی‌توانند انتقاد را تحمل کنند. آنها برای بر عهده گرفتن ضعف‌ها و شکست‌های خود عذر و بهانه‌هایی می‌آورند.آنها خود را به عنوان یک رهبر طبیعی می‌بینند که می‌توانند به‌آسانی دیگران را تحت تاثیر قرار دهند. به حرف دیگران گوش نمی‌دهند و غالبا وسط حرف آن‌ها می‌پرند. به‌طورکلی، یک فرد خودشیفته انعطاف‌پذیر نیست.

بسیاری از مواقع پیش می آید که از فردی یاد می کنید و او را فردی بدخلق می پندارید. یا این امکان وجود دارد که در میان اعضای خانواده، بستگان یا دوستان تان فردی به بدخلقی و زود عصبانی شدن و از کوره در رفتن شهرت داشته باشد.

جام جم سرا- گروهی از متخصصان آسیب‌شناسی و روان‌شناسان در روسیه معتقدند که با بالا رفتن تب سلفی گرفتن در مردم، بخصوص میان جوانان، بزودی اعتیاد به گرفتن عکس سلفی در گروه اختلالات روانی قرار خواهد گرفت.

برخی از رفتارها و خصوصیات اخلاقی نشان می‌دهد فرد خودشیفته است و خودشیفتگی نوعی صفت منفی به حساب می‌آید که باعث می‌شود فرد اعتماد به نفسی کاذب و بیش از حد طبیعی پیدا کند.